Sinds vorige week loopt de beta-versie van Facebook Graph Search voor users in de VS, zonder nieuws over wanneer het in België te gebruiken zal zijn. Graph Search is een nieuwe search engine van Facebook en laat users toe om de volledige (openbare) content gericht te doorzoeken en te laten ordenen op het aantal interacties en likes van vrienden. Maar gaat dit niet een beetje te ver?
EDIT: 23 januari '13
Vandaag kwam er een pagina naar voor op Tumblr met enkele visuele voorbeelden van graph searches. Zeker eens bekijken, het gaat echt ver.
2 voorbeelden:
- Married people who like prostitutes - met de optie erbij om hun echtenotes/n op te zoeken.
- Current employers of people who like racism - de page racism is ironisch bedoeld, maar ondertussen staan die werkgevers daar wel mooi opgelijst met de vermelding "People who like racism worked here".
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Graph Search in 't kort
Met Graph Search lanceert Facebook een zoekmachine, bedoeld om op termijn te gaan concurreren met Google. Op termijn, want de beta-versie is lang nog niet voldoende om Google te kunnen vervangen. Momenteel kan je namelijk enkel (in de States) zoeken naar publieke foto's, pages, geposte links, bedrijven en mensen. Daarna word je doorgeleid naar hun partner Bing, dan toch nog liever Google. Heb je vier jaar geleden in een bui van verveling en ironie de fanpage van Alfred Judokus Kwak geliked (zoals ik), dan kunnen marketers via graph search weten dat je fan bent en je aangepaste boodschappen sturen. Niet enkel ads, want Facebook werkt aan een systeem om iedereen iedereen te laten contacteren voor 1 EUR per bericht. A good day for privacy!
Privacy issues, what's in it voor de gewone Facebook user?
Dat is nog maar de vraag. Wat hebben de doorsnee users aan graph search? In principe niet veel. Je weet doorgaans wat je vrienden leuk vinden, waar ze mee bezig zijn, je ziet hun foto's passeren op je timeline en je bent betrokken in conversaties. De enige functionaliteit die ik zelf kan bedenken is wanneer je iets heel specifiek wil zoeken. Je hebt bijvoorbeeld de naam van een restaurant in Gent gehoord en je bent eens benieuwd hoeveel van je vrienden er al gegeten hebben of de page liken. Maar … dat kon je nu ook al.
Je kan dan wel jouw geposte content beschermen van graph search via de settings, maar zelfs dan blijven de pages die je geliked hebt, de plaatsen waar je geweest bent, jouw vrienden, … beschikbare data voor de Facebook-versie van een stalker. De eerste jaren van Facebook voelde het platform heerlijk anoniem naar de wijde buitenwereld toe en gezellig open naar je directe kringen. Eens een page liken om een inside joke tussen je vrienden te onderstrepen leidt er nu toe dat marketeers ervan kunnen uitgaan dat je er werkelijk fan van bent. Graph Search zal ervoor zorgen dat mensen véél bewuster moeten nadenken over wat ze doen op Facebook, wat een zware domper is voor de user experience mensen bij Facebook.
Enkel marketeers en recruiters zullen winnen met graph search. Je kan namelijk zoekopdrachten opgeven zoals "HTML5 developers in Vlaanderen zonder job". Je zou dus kunnen stellen dat Facebook niet enkel Google aanvalt, maar ook Linkedin, Twoo, Resto en andere zoek-en-vind apps.
"Dirty Data", de vrees voor de Facebook advertisers
Bedenk eens hoeveel van je vrienden een kat hebben als zoon of dochter, getrouwd zijn met hun kersverse vriend(innet)je, werken bij de Hogwarts School of Witchcraft and Wizardry of gewoon fan zijn van een bekend persoon of concept om er eerder de spot mee te drijven? De Facebook algoritmes herkennen geen ironie, laat staan dat ze er rekening mee houden dat je smaak op 5 jaar tijd al een PAK kan veranderd zijn. Om mijn voorbeeld van Alfred Judokus Kwak nog even aan te halen: ik vond dat leuk als kind, de page riep wat nostalgie op en ik had op dat moment niets beter te doen, dus "Like". Een tijd later heb ik ook eens de page van de schattige Calimero – "Zij zijn groot en ik ben klein!" – geliked. Die twee samen kan ervoor zorgen dat ik plots reclameboodschappen binnenkrijg voor de DVD-box van Nijntje. Daar ben ik niet in geïnteresseerd, maar dat heeft Graph Search niet door.
Dit fenomeen heet "dirty data" en wordt een steeds groter probleem voor Facebook en de advertisers. Facebook doet aan overpromising, stellend dat marketeers heel accurate en gerichte data kunnen oproepen dankzij graph search.
De Facebook-jij is niet de echte jij
Facebook probeert met andere woorden patronen en connecties te zien waar die er niet zijn. Ik weet niet hoe het bij anderen zit, maar mijn leven speelt zich nog altijd grotendeels offline af. Er zijn nog altijd hobbies, bezigheden en gelukkig ook nog foto's van mij die je nooit op Facebook zal zien. Bij de meeste mensen is Facebook een façade, een veel te positieve voorstelling van hun leven. Facebook kan nog altijd niet achterhalen wat er écht leeft bij de users, al beloven ze dat wel te kunnen.
Uit flarden aan data probeert Facebook een totaalbeeld te creëren van jou als persoon, een onrealistisch en onvolledig beeld, om dan via Graph Search dat totaalbeeld opnieuw in stukjes te snijden en te verkopen aan marketeers.
