Het is u misschien nog niet echt opgevallen, het zit dan ook vaak goed verstopt. Maar u moet zich wel zorgen maken.

Applicaties op uw slimme telefoon nemen de macht. En ze weten zoveel, mijnheer. U bent er zich wellicht vaak niet bewust van, wanneer u gezellig rondtoert door één van onze mooie steden, op een terras met uw vrienden zit of met schorre stem schreeuwt voor onze nieuwe massahysterie die de Rode Duivels heet. U bent een tikkeltje naïef, wanneer u zich overal via Swarm, Foursquare, Facebook en Twitter laat horen waar u precies op dat moment bent. Maar op zich is die naïviteit een keuze, die u zelf maakt. Het probleem komt pas, wanneer de applicatie die keuze voor u maakt. 

Viber

Mijn lieftallige vriendin zit een maand in China, voor een internationale modellenwedstrijd. We houden contact via Viber, aangezien Facebook, Skype en zoveel anderen geblokkeerd zijn door die bijzonder ruimdenkende Chinese overheid. Fijn, was het niet dat Viber in gesprekken systematisch de locatie meegeeft van uw contactpersoon, ook wanneer u daar helemaal niet om vraagt. En hoeveel instellingen ik ook onder de loep nam, geen enkele bood mij de mogelijkheid om die locatie, in eender welke richting, uit te zetten. Iets te verbergen?, hoor ik u al zachtjes kritisch vragen. Laat die opmerking nu meteen ook het grootste drogargument zijn, dat bij privacyzorgen gretig naar voren wordt geschoven. Maar ik vergeef het u.

Het hoeft niet exotisch te zijn

U hoeft niet het exotische Viber te gebruiken om het probleem te ervaren. De nieuwe Messenger-applicatie van Facebook, toch één van de meest geïnstalleerde applicaties ter wereld, kent hetzelfde fenomeen. Net zoals Skype, een ongekend populaire applicatie om goedkoop en zelfs gratis te bellen. En dan vergeet ik wellicht nog Whatsapp, en zoveel andere alternatieven.

Naast het eerder bemoedigende feit dat men nu ook gratis via Facebook oproepen kan plaatsen, stuurt de Messenger-app ook standaard uw locatie mee, met een griezelige precisie. Maar erg duidelijk communiceert men dit niet. Zo krijg ik, pas wanneer ik uitdrukkelijk via de applicatie op een tekstbericht van mijn contactpersoon druk, precies de breedte- en lengtegraad mee. Een klik op het kaartje dat eronder verschijnt, staat mij toe mijn Google Maps applicatie te openen, en de respectievelijke graden te kopiëren naar de desktop versie ervan.

Via Streetview weet ik vervolgens precies welke kleur en hoeveel ramen uw huis heeft, of u weldegelijk op kantoor bent op dat moment (of in vergadering, wat zowat de meest misbruikte leugen in de zakenwereld moet zijn), u misschien toch ergens aan Brussel-Noord vertoeft wanneer u daar helemaal niet hoeft te zijn, en of het hotel waar u zo mee pocht op Facebook weldegelijk hetzelfde aantal sterren heeft als u zo genoegzaam laat uitschijnen.

Waarom?

Tja. Waarom. Ik breek er mijn hoofd over. Critici zullen mij vertellen dat bij de meeste applicaties u de locatie-delen kan uitzetten. Dat is fijn, ware het niet dat dit vrijwel telkens een opt-out impliceert, terwijl een uitdrukkelijke opt-in (zoals bij check-in applicaties zoals Foursquare), toch iets mooier lijkt.

Brengt mij opeens terug naar Foursquare, het bedrijf dat een goede vijf jaar geleden de check-in-oorlog van Gowalla (kent u die nog?) won. Foursquare bracht vrij recent ‘Swarm‘ uit, een soort opgewaardeerd model van hun oude applicatie Foursquare. Maar ook die laatste blijft gewoon bestaan, wat bijzonder veel verwarring bracht onder haar gebruikers, zelfs onder de hippe twitter-whizzkids. De redenering is dat Foursquare blijft bestaan om ‘ervaringen te ontdekken’, terwijl Swarm de nieuwe check-in functie moet doen heropleven. En dat doet ze ook, helaas opnieuw niet in de meest privacyminnende wijze.

Swarm kent de optie om je locatie (daarom niet de precieze venue) automatisch te delen. U leest het goed. U hoeft niks meer te doen, gewoon wat rondlopen met uw intelligent mobieltje is ruim voldoende. De applicatie geeft zelf aan hoe dicht u zich bevindt ten opzichte van uw ‘vrienden’. Plezant, toch?

Ook Twitter is in hetzelfde bedje ziek. Wanneer je een tweet plaatst via je mobiele telefoon of zelfs je dekstop, geeft de tweet automatisch de locatie mee. Je hoeft dus geen dure opleiding tot Mercedes-kraken meer te volgen, om een geslaagde dief te zijn.

Conclusie

Alle smartphones overboord, weg ermee? Hoewel die batterijduur van de ouwe getrouwe Nokia’s ons dagelijks tot treurige weemoed stemt, hoeft het zover niet te komen. Maar dat u zich zorgen maakt, ook hopelijk na het lezen van dit artikel, is best goed. En zelfs aan te raden. Want we hoeven niet allemaal James Bond te zijn. Ik hoef niet te weten waar u uithangt. Ik hoef niet te weten waar mijn vriendin rondstapt in China, noch waar mijn collega zit in Brussel. Ik ben geen privé-detective, en u ook niet. We hebben daarvoor niet de opleiding, en wellicht ook niet de morele zelfdiscipline die bij een dergelijke Goddelijke alwetendheid aanklampt.

Ik wil het allemaal liever niet weten. Dus, al is het maar om uzelf en mij een plezier te doen, zet die GPS-functie van uw smartphone af. Grasduin door de instellingen van die talloze en vaak overbodige applicaties op uw smartphone, en repareer waar nodig die al te exhibitionistische instellingen. Verwijder die nutteloze applicaties, die vaak niks meer doen dan data verschuiven in een richting die u helemaal niet van doen heeft. En wees wat kritischer, en heel misschien, een stukje minder naïef.

Niet dat de wereld plots zo veel mooier zal worden, maar laten we James Bond waar hij thuishoort. In fictie, en niet in de sociale digitale realiteit.