De helft van de jongeren voelt zich verslaafd aan zijn smartphone en maar een op de drie ouders houdt het smartphonegebruik van zijn kinderen in de gaten. Dat blijkt althans uit een enquête van de Onafhankelijke Ziekenfondsen bij 976 Belgische jongeren tussen 12 en 23 jaar. Tijdens de examenperiode is dat natuurlijk geen geruststellend nieuws. Maar wat staat er ons te wachten wanneer deze generatie doorstroomt naar de werkvloer?

WhatsApp, Facebook of Snapchat zijn niet meer weg te denken uit de Vlaamse slaap- en studeerkamers. Met de examens in het verschiet kunnen deze applicaties bijzonder handig zijn. Je gooit een vraag in de groep en je krijgt gegarandeerd snel een reactie. De vraag is natuurlijk of dat bevorderlijk is voor het concentratieniveau van onze kinderen. Misschien moeten we eens nagaan hoe wij als volwassenen een kind leren omgaan met nieuw speelgoed. Het is niet omdat je kind bijvoorbeeld een elektrische step heeft gekregen, dat hij hiermee op de snelweg mag gaan rijden. Bij voorkeur blijft die step ook na zonsondergang in de garage staan.

Te ver gezocht? Wat denk je dan van een Ipad voor je kinderen? Niet de hele dag met dat ding op hun schoot natuurlijk, want kinderen moeten ook buiten spelen. Geldt dat dan ook voor mama en papa? Wij volwassenen gaan met een stalen gezicht voluit voor ons nieuwe speelgoed.

Overdreven? Kijk dan eens naar het hilarische filmpje ‘I forgot my phone’ op YouTube. In dit filmpje laat Charlene deGuzman momenten in ons leven zien waarin de telefoon in principe totaal overbodig is: verjaardagskaarsjes die uitgeblazen worden, een romantische wandeling bij zonsondergang of samen met je geliefde in bed.

iPhone-babysitter

Eind vorig jaar bekritiseerden enkele belangrijke Apple-aandeelhouders het verslavende karakter van de iPhone. In het voorjaar van 2018 onthulde de techgigant enkele nieuwe functies in om ons van onze smartphoneverslaving te verlossen. Volgens Amerikaanse media zal de ‘iPhone-babysitter’ zeker een voltreffer worden.

De opvallendste verbetering van Apple is zonder twijfel Screen Time, dat is een activiteitenrapport dat laat zien hoeveel tijd je spendeert aan individuele apps, hoe vaak je je telefoon opneemt en welke apps je de meeste meldingen sturen. Je kunt ook tijdslimieten instellen voor specifieke apps. De functies kunnen worden gesynchroniseerd op verschillende toestellen, zodat valsspelen niet mogelijk is. De nieuwe tools stellen ouders ook in staat om limieten in te stellen en om hen te helpen de schermtijd van hun kinderen beter te beheren. Google introduceerde eveneens soortgelijke tools dus is het voor elke ouder mogelijk om hier aan te werken.

Virtuele leiband

We leven nu in een wereld waarin apps ons het zo aangenaam mogelijk proberen te maken. Enerzijds bespaart ons dat tijd en energie, anderzijds kan onze smartphone aanvoelen als een virtuele leiband. Inderdaad, je mail- of  WhatsApp berichten volgen je altijd en overal en dus doen je collega-studenten en binnenkort je baas dat ook.

Het gevolg is niet te onderschatten: een totaal gebrek aan concentratievermogen. Volgens onderzoekers van de universiteit van Californië kan het twintig minuten duren om na een verstoring opnieuw geconcentreerd aan de slag te gaan. Onderzoekers van de universiteit van Londen kwamen zelfs tot de conclusie dat het IQ van medewerkers die constant door e-mail of telefoon werden gestoord, meer naar beneden ging dan bij mensen die marihuana rookten.

Technologische middeleeuwen

De apps met een nog hogere storingsfactor zijn in ieder geval op komst. Klaus Schwab gaf het al in 2016 aan tijdens zijn Wereld Economisch Forum: "We staan op de drempel van een technologische revolutie die ons leven, ons werk en onze relaties met elkaar zullen veranderen." Kan het dus nog erger worden dan de overvolle mailbox waar we nu al mee kampen? Jazeker, always-on is vandaag het nieuwe normaal, maar volgens experts leven we nu nog in de technologische middeleeuwen.

Zo gaan we binnenkort steeds meer ‘wearables’ dragen en zal technologie steeds meer één worden met ons lichaam. Dat zal tal van voordelen met zich meebrengen maar toch is het niet onbelangrijk om ook de mogelijke nadelen in het achterhoofd te houden. Het is dus hoog tijd dat we verstandig leren omgaan met nieuwe applicaties, zeker in functie van onze productiviteit.

Hoe dan ook zal de always-on cultuur ons vroeg of laat in de problemen brengen. De afgelopen jaren werden we overspoeld met boeken over hersenonderzoek. Neurowetenschappers over de hele wereld waarschuwen ons voor de gevolgen van de always-on cultuur, waaronder het ‘niet meer kunnen nadenken’. De conclusie van deze boeken is dat je bewust offline moet gaan om bepaalde zaken te kunnen overdenken. Zeker als student.