In het voorbije decennium hebben heel wat mensen uit de Lage Landen hun weg naar Silicon Valley gevonden. Hoewel de leefomstandigheden er zeker niet beter zijn, lijkt het alsof de aandacht voor diversiteit en inclusiviteit in San Francisco Bay Area nog nooit zo groot is geweest. Dat beweert de Nederlandse Carmen Pop, die enkele jaren terug neerstreek Chief of Staff voor Global Channel is bij Dropbox. Ik sprak met haar tijdens The Next Web Conference in Amsterdam, waar ze als keynote spreker op het podium stond. “Ik deins ik er niet voor terug om de confrontatie aan te gaan, wat soms nodig is om meer diversiteit te verkrijgen. Die durf ontbreekt soms nog.”
Ambitieuze technologiefanaat avant-la-lettre
Laten we er geen doekjes om winden: een job bij de gerenommeerde clouddienst in technologiehub San Francisco klinkt als muziek in de oren. De sector is Carmen Pop alvast niet vreemd: de prille dertiger werkte voorheen werkte voorheen in Sales Operations bij LinkedIn. Ook een mooie naam, dat net zoals Dropbox enkel het beste talent aanwerft.
“Bij LinkedIn heb ik flink wat analyses en rapporten gemaakt, en gebruikte ik Salesforce (een CRM-softwarepakket; nvdr) op dagelijkse basis”, vertelt ze me. “CRM-oplossingen waren toen nog heel erg nieuw, en in combinatie met mijn analytische kennis bleek ik een voorsprong te hebben op de rest. Door mijn analyses kwam ik in het vizier van het executive team in Dublin van LinkedIn en verhuisde ik daarom van Amsterdam naar Dublin, waar ik in Sales Operations aan de slag ging.”
“Door mijn snelle doorgroei van Senior Sales Operations Analyst naar Manager Account Analysts werd ik opgemerkt door Dropbox en kreeg ik daar de unieke kans om een team van 10 man in Customer Experience aan te sturen. Omwille van een succesvol project dat ik opzette en leidde in de EMEA-regio kreeg ik de mogelijkheid om een Project Manager rol te vervullen in San Francisco wat natuurlijk een heel spannende opportuniteit was. Voor ik het goed en wel besefte, zat in Amerika. (lacht)”
Ik denk dat ik altijd al wist dat in Silicon Valley wilde gaan werken
Inmiddels woont en werkt de Nederlandse al drie jaar in de San Francisco. Ze deelt er samen met haar vriendin een piepkleine studio, zoals het een echte inwoner van de Amerikaanse stad betaamt. “Ik denk dat ik altijd al wist dat in Silicon Valley wilde gaan werken”, geeft ze aan. “Maar nooit had ik echt een concreet stappenplan voor ogen. Ik ben gewoon flexibel van aard, en ik denk dat vooral die mentaliteit een belangrijke rol heeft gespeeld in waar ik vandaag sta. Toch heeft ook het carrièrepad van mijn broer bijgedragen. Hij stopte met zijn studies geneeskunde en ging zijn droom om comedian te worden achterna. Vandaag heeft hij zijn eigen Nederlands programma ‘Klikbeet’. Ik denk dat hij me onbewust heeft doen beseffen hoe belangrijk het is om je passie te volgen. Hoe cliché dat ook mag klinken.”
Mannelijke reputatie van the valley voorbijgestreefd
En nu we het toch over clichés hebben: volgens Carmen Pop behoort Dropbox tot het selecte kransje van technologiebedrijven die inzetten op diversiteit en inclusiviteit. Ik vertel haar hoe bijna alle organisaties uit Silicon Valley trots verkondigen dat ze een inclusief beleid hebben, maar dat er in de praktijk veel horrorverhalen opduiken. Amper twee jaar geleden ging Uber nog gebukt onder het verhaal van de Amerikaanse software engineer Susan Fowler die er er meermaals te maken kreeg met ongewenste intimiteiten van haar manager, zonder gehoor te krijgen bij HR.
“Zulke verhalen zijn verschrikkelijk, en helaas zullen ze er altijd zijn”, geeft Pop toe. “Het klopt dat Silicon Valley heel lang brotopia was. Maar vandaag zie ik veel meer bedrijven die vrouwen en minderheidsgroepen de kans geven om ergens hun stempel op te drukken. En terecht ook, die female empowerment is nodig. Toch geloof ik niet dat het enkel de taak van bedrijven is om die beweging verder in gang te zetten. Als individuen hebben we ook de taak om andere mensen op te leiden.”
“Zelf maak ik bijvoorbeeld deel uit van het board van Women@, een van de zogeheten Employee Resource Groups - kortweg ERGs - binnen Dropbox die ernaar streeft om minderheidsgroepen betere kansen te geven en die mee helpt ontwikkelen. Daarbij willen we steeds vertrekken vanuit een positieve invalshoek. Dat past ook bij wie ik ben.”
“Weet je, an sich heb ik op dat vlak amper problemen gehad: ik ben zelden gediscrimineerd geweest. Ik zie het wel gebeuren bij andere mensen, en daarvoor steek ik graag mijn hand in het vuur. Bovendien deins ik er niet voor terug om de confrontatie aan te gaan, wat soms nodig is om meer diversiteit te verkrijgen. Die durf ontbreekt soms nog. Maar ik ga nooit iemand aanvallen, en focus me op het opbouwen van positieve relaties. Enkel op die manier kan je ook een positieve verandering teweegbrengen. Build bridges, not walls.”
Diversiteit volstaat niet langer: een pleidooi voor inclusiviteit
Het is niet zozeer een divers personeelsbestand waar Pop voor pleit. Net zoals ook Yasmien Naciri in een eerder interview met Bloovi al benadrukte, vindt ook de Nederlandse dat inclusiviteit de echte oplossing biedt. “Ken je de quote van auteur Verna Myers?”, vraagt ze mij. “Diversiteit is een uitnodiging voor een feestje, inclusiviteit is gevraagd worden om te dansen. We hebben beide dus nodig. Veel studies hebben al aangetoond dat mensen van nature uit sneller meegaan in meningen van anderen die op hen gelijken. Net daarom heb je als bedrijf profielen nodig met verschillende achtergronden en eigenschappen. Want zo kan je sneller en sterker innoveren, betere beslissingen nemen en verkrijg je meer creativiteit op de werkvloer in zijn geheel.”
Diversiteit is een uitnodiging voor een feestje, inclusiviteit is gevraagd worden om te dansen
Pop vindt dat een inclusief beleid al begint bij het aanwervingsproces. “Ik kan alle HR-managers aanraden om hun vacatures eens kritisch onder de loep te nemen”, stelt ze. “Analyseer je taalgebruik, en ga na of iedere potentiële kandidaat - ongeacht zijn of haar afkomst - zich aangesproken voelt. Want er circuleren heel wat openstaande betrekkingen die, onbewust, een soort vooringenomenheid hebben. En zo sluit je als bedrijf, misschien zonder het zelf te willen, bepaalde mensen uit.”
Om die bias te beperken, stelt Pop voor dat bedrijven bij elk sollicitatiegesprek een interviewpanel aanstellen, dat bestaat uit een vijftal mensen met een verschillende achtergrond. “Iemand anders uit de organisatie, die eigenlijk weinig te maken heeft met het aanwervingsproces, kan optreden als moderator”, vervolgt ze. “Die heeft dan als taak om te waken over de onbevooroordeeldheid van de overige panelleden. Zo krijgen alle potentiële kandidaten een eerlijke kans.”
Diverse samenleving als startpunt
De eerlijkheid gebiedt haar om te zeggen dat diversiteit en inclusiviteit makkelijker te bereiken zijn in San Francisco. De stad is als het ware een smeltkroes van allerlei culturen van over de hele wereld.
“Als een samenleving ook lokaal al divers is, dan is het gemakkelijker voor bedrijven om een divers personeelsbestand op te bouwen”, licht ze toe. “Daarnaast is hier echt het besef gegroeid dat mensen centraal blijven staan in de meest geavanceerde technologieën. De digitalisering brengt ons via een waaier van platformen dichter bij elkaar. Maar dat dreigt er voor te zorgen dat wij mensen fysiek contact uit de weg gaan.”
“Zeker in een technologiestad als San Francisco, die graag een voortrekkersrol wil in het ontwikkelen van innovatieve producten, is het cruciaal dat iedereen contact blijft hebben met elkaar. Anders ga je irrelevante producten in de markt zetten. Tech is people, people are tech.”
