Internationale Vrouwendag: schijnheiligheid en schijnveiligheid

Dewi Van De Vyver en Lode Uytterschaut

Dewi Van De Vyver (CEO van Flow Pilots en ICT Woman van het jaar 2020) en Lode Uytterschaut (CEO van Start it @KBC en Start it X) kruipen in de pen en doen een warme oproep aan ondernemers en bedrijfsleiders om in te zetten op meer diversiteit. Want de complementariteit tussen mannen en vrouwen leidt tot betere resultaten voor ondernemingen. “Ondanks de grote aandacht voor het onderwerp is er de afgelopen jaren nog maar weinig veranderd, maar je moet het probleem natuurlijk ook gewoon willen zien”, is de niet mis te verstane boodschap.

Hadden we durven dromen dat het glazen plafond intussen in diggelen zou liggen? Niet echt. Maar het omgekeerde hadden we ook niet zien aankomen: dat 2020 zo mogelijk nóg erger zou worden dan de jaren ervoor. Inclusie blijkt voor heel wat organisaties nog een ver-van-mijn-bed-show.

Laten we ons tot de Belgische businesswereld beperken, en het dus niet hebben over het verdwijnen van het recht op abortus in Polen, of een Japanse ex-premier die vindt dat de vrouwen in zijn Olympische praatgroep beter hun mond houden.

Business dus:

• Jury’s en sprekerspanels bestaan nog altijd voor 80% uit mannen.
• Sla eens een Belgisch businessblad open en vergelijk het aantal foto’s met mannen en vrouwen.
• Vrouwenquota worden nog steeds in vraag gesteld.

Is er dan niks veranderd, de voorbije jaren? Toch wel! Aan woman-awards, women events en keynotes over diversiteit geen gebrek. Die worden dan vooral bijgewoond door vrouwen die komen luisteren naar iets dat ze eigenlijk al weten. Mannen voelen zich meestal niet aangesproken. En vaak hebben ze nog gelijk ook: ze worden letterlijk, door hun management of de organisatoren, niet aangesproken.

Schuld en onschuld

Dewi Van De Vyver kreeg deze reactie op een Tweet die ze ooit postte: “Hoewel ik erg veel begrip heb voor het doel waarvoor je vecht, is mijn mannelijk schuldgevoel bijna uitgeput.”

Moeten mannen zich schuldig voelen? Wel, je kunt er als man voor kiezen om de wereld af en toe eens door de ogen van een vrouw te zien. Wil je die kleine moeite niet doen? Dan mag je je schuldig voelen. Zeker als je een bedrijfsleider en dus verantwoordelijk voor anderen bent.

Bedrijfsleiders geven mee vorm aan de samenleving. We zien bij hen veel goeie wil, maar geen harde overtuiging. Met zo’n ‘vrouwenevenement’ of wat gekrabbel in de bedrijfsfilosofie, worden maatschappelijke to do’s afgevinkt. Maar om een echte verandering in te zetten, moet je de wil hebben om dieper te gaan. Vergeet niet welke business opportuniteiten je mist als je de helft van de wereldbevolking niet mee aan boord hebt, en mensen met een andere etnische of religieuze achtergrond.

Furieuze feministen

Heb je je als leider ooit deze fundamentele vraag gesteld: heb ik een veilige omgeving gecreëerd voor vrouwen in mijn bedrijf en vinden die vrouwen dat zelf ook? In hoeverre moeten vrouwen op uw werkvloer getinte grapjes van collega’s verdragen of ‘complimenten’ ontvangen over hun uiterlijk? Kunnen ze in een meeting met mannelijke collega’s hun mening kwijt? Is jouw vacature vrouwvriendelijk genoeg opgesteld door je overwegend mannelijke managementteam?

Te veel mannen zien het gewoon (nog) niet, of willen er niet naar kijken. Meer nog, net omdat vrouwen jarenlang hebben geleerd om groen te lachen met die getinte grapjes, gaan veel mannen ervan uit dat er niets aan de hand is. Vrouwelijke collega’s die zich dankzij een van die gender-awards, -evenementen of -keynotes mentaal gesterkt voelen om zich assertiever op te stellen, zijn dan plots ‘saaie teuten’ of ‘furieuze feministen’.

Je zult vandaag heel wat artikels over vrouwenrechten lezen. Maar als je één ding moet onthouden, laat het dan dit zijn: vrouwvriendelijkheid begint bij de wil om écht, oprecht, een veilige omgeving voor vrouwen te creëren, en je omgeving niet te designen vanuit een mannelijk perspectief.

Laat ons nu dus écht overgaan naar de volgende stap: put your money where your mouth is.