Sugata Mitra stelt dat onderwijs niet meer hedendaags is, omdat het gebaseerd is op Victoriaanse principes tijdens de bloei van het Britse Rijk. Om in die tijd hun globale macht uit te oefenen zonder de hulp van technologie, hadden ze een goed geoliede machine nodig: het administratief systeem. Op zijn beurt hadden ze hier “identieke” mensen voor nodig die men overal op elk moment kon inzetten. Het onderwijssysteem zoals we die nu nog kennen was geboren. We zijn echter in een tijd aanbeland waar we de verschillen moeten vieren, de niet-cognitieve skills zoals EQ en het abstracte en alsmaar waardevoller wordende creatieve brein.

Waar liggen de pijnpunten binnen het huidige onderwijssysteem?

Onderwijs leidt ons naar een toekomst waar we nog niets over weten. Iemand die nu start in de kleuterschool gaat (waarschijnlijk) met pensioen in 2070. Als we kijken hoe snel de wereld geëvolueerd is in de laatste 20 jaar, kunnen we dan echt nog zeggen dat onderwijs er klaar voor is?

De grootste uitdaging is de benadering van onderwijs. Wiskundige vakken en talen op de eerste plaats, daarna humane wetenschappen en op de laatste plaats komen creatieve vakken of vakken waar kritisch denken gebruikt wordt zoals filosofie. Dit wil zeggen dat enkel de analytische kant van het brein ontwikkeld wordt. Picasso was ervan overtuigd dat elk kind geboren wordt met ongelimitteerde creativiteit dat door onderwijs onderdrukt wordt. Creativiteit en non-cognitieve skills zijn tegenwoordig minstens zo belangrijk als de harde wetenschappen, wiskunde en taal. Misschien zelfs belangrijker. Technologie maakt wiskunde en taal immers voor een deel automatisch. Bij non-cognitieve skills zitten we daar nog heel ver van af.

Maar dat is niet de enige valkuil bij de huidige benadering van onderwijs. Ook het stigmatiseren van fouten staat bovenaan de lijst. Ken Robinson (School kills creativity – TED) zegt dat je nooit iets origineel kan creëren, wanneer je niet bereid bent om fouten te maken. Op school is fouten maken vrijwel verboden.  Erger nog: vaak weet je als leerling/student pas dat je fout bent bij de finale test van je kennis. Het systeem waarbij de leerling eerst weken lang droge lezingen krijgt, in de meeste gevallen nog met krijt op een bord, waarna uiteindelijk al de geziene stof in één keer moet verwerkt en getest worden, is een systeem dat duidelijk niet geoptimaliseerd is naar individuele output. Het is eerder een bewijs dat onderwijs erop gebouwd is om academici en professoren af te leveren die bol staan van de theoretische kennis.

Tenslotte is er nog de praktische kant van het onderwijs.

  • Stijgende kostprijs – In de VS is de kostprijs om aan een universiteit te studeren met 559% gestegen sinds 1985. Hier in België valt dit allemaal nog goed mee. We leven nu echter in een globale wereld, waar we dit onderscheid niet meer zouden mogen maken. Is het normaal dat miljoenen kinderen moeten achterblijven omdat ze simpelweg geen toegang hebben tot kennis in een tijd waar het voor iedereen altijd toegankelijk zou moeten zijn?
  • Te veel leerlingen, te weinig docenten – Twee jaar geleden is er in Zuid-Afrika een dode gevallen door vertrappeling bij de inschrijvingen op een school. Het onderwijs in Zuid-Afrika werd opgebouwd tijdens het apartheidsregime en barst dus uit zijn voegen, aangezien iedereen nu gelijk is. Ook hier zijn leerkrachten te zwaar belast met onbelangrijk en overbodig werk, waardoor ze geen individuele aandacht kunnen geven aan leerlingen.

Stel je voor dat Newton of Darwin Youtube-filmpjes hadden gemaakt

Overheden over heel de wereld besteden jaarlijks miljarden aan het vernieuwen van het onderwijs. Het mee ontwikkelen met de snel veranderende tijden en behoeften. Toch valt het op dat de mensen die hier werkelijk het verschil kunnen maken zelden in die discussies worden betrokken. Namelijk de internetsector. De technologie is klaar, nu enkel nog de overheden overtuigen om het ook werkelijk te gebruiken.

Initiatieven zoals Coursera.org, Khan Academy, Studio School en Hole in the Wall staan al ver in het experimenteren met technologie bij onderwijs. En niet met de minste resultaten!

Hole in the Wall is een initiatief van Sugata Mitra, een docent computerprogrammeren uit New Delhi. De laatste jaren installeert hij overal ter wereld in armere of afgelegen buurten computers in muren, een beetje zoals bankautomaten hier. Hij downloadt filmpjes, software en informatie en laat dan de computer enkele maanden onbeschermd achter. Elke keer opnieuw stelt hij bij terugkeer vast dat de lokale kinderen intensief met de computer leren werken en de kennis opslorpen die erop staat. Dit zonder enige begeleiding of uitleg. Zelfs bij tests waar er niets anders opstond dan verregaande chemie en fysica in het Engels (waar de kinderen geen Engels spreken), zijn de resultaten heel positief. Zo zijn er filmpjes van 10-jarige kinderen die uitleggen hoe atomen en moleculen werken en op elkaar reageren. Ondertussen is zijn initiatief uitgebreid en worden zijn programma’s en concepten gebruikt in verschillende scholen en gebieden waar de middelen niet zo talrijk aanwezig zijn.

Khan Academy is een ander voorbeeld en een extreem bewijs van hoe klaar de technologie is. Dankzij een clever systeem en een “kennis-boom” krijgt iedere student alle persoonlijke aandacht die hij nodig heeft. Tot in detail uitleggen hoe het werkt zou hier nu te lang uitlopen, maar ik raad je heel sterk aan om toch eens te gaan kijken. Binnen de eerste 30 seconden op de site zal je al snappen waarom ik er zelf zo’n fan van ben.

Ten slotte wil ik Coursera nog even aanhalen. Zij organiseren online cursussen, gegeven door de grootste professoren ter wereld. Zowel Harvard, Princeton, Stanford en Oxford zetten hun schouders onder dit project. Het systeem trekt bij de meeste cursussen gemiddeld 100.000 studenten aan. Elk legt een examen af en elk krijgt een uitgebreid rapport. Deze cursussen zijn volledig gratis en er zijn nu al testimonials van mensen die van uitzichtloze situaties wegkomen dankzij de kans om hier bij te leren. Na elke cursus krijgt men trouwens een certificaat dat nu al door heel wat werkgevers erkend wordt als een volwaardige opleiding.

De belangrijkste voordelen van de combinatie technologie en onderwijs

Nog even kort:

  • Dankzij automatisatie krijgt elk individu aangepaste feedback en weet men duidelijk waar men nog moet bijschaven.
  • Opleidingen worden niet door tijd beperkt en men kan doorgaan naar hogere niveaus wanneer men werkelijk de kennis bezit. Terwijl je in het huidige systeem met bijvoorbeeld 60% van de kennis al mee moet kunnen.
  • Gigantische aantallen studenten kunnen op een goedkope manier onderwijs genieten.
  • Dankzij analyticsfuncties kunnen studenten zelf bijhouden waar ze meer kennis of oefening nodig hebben. Ook de docenten kunnen de resultaten en de vooruitgang van hun studenten heel nauwkeurig meten.
  • Vanuit die globale data kunnen nieuwe inzichten verworven worden over onderwijs en de rol van technologie. Ook kunnen er nieuwe leermethoden ontwikkeld worden, gebaseerd op het gedrag van miljoenen studenten.