Axel Ceusters: “Je mag het hoofd nooit laten hangen. Optimism is a moral duty”

Axel Ceusters (36) is COO van het familiale vastgoedbedrijf Ceusters. Als zoon van wijlen Hugo Ceusters en huidig CEO Ingrid Ceusters-Luyten groeide hij op in een ondernemersnest. Het sprak dan ook voor zich dat hij na zijn rechtenstudies in het bedrijf van zijn ouders zou stappen, waar hij zich intussen ontpopte tot de leidende figuur en retailexpert. In zijn vrije tijd vind je hem terug tussen familie en vrienden of is hij met een goed glas wijn zijn volgende Europese trip aan het voorbereiden. “Mensen zijn je grootste kapitaal. Hoe beter je hen verzorgt, des te meer impact je bedrijf zal maken.”

Hoe belangrijk is geld voor jou?

“Als ondernemer moet je sowieso een ‘financiële mindset’ hebben: je wil dat je bedrijf, en zeker één dat je achternaam draagt, succesvol is. Hoe succesvoller je bedrijf, des te meer impact je kan hebben, zowel op het verdienvermogen van je medewerkers als in jouw sector en zelfs in de maatschappij.”

“Denken aan geld is in die zin voor een werknemer een ander gegeven dan voor een ondernemer of bedrijfsleider. Je bent in de meeste gevallen immers verantwoordelijk voor het levensonderhoud - en dus het geluk - van de medewerkers in je bedrijf. We kunnen immers niet ontkennen dat geld nu eenmaal de brandstof is om je leven en dat van je gezin zo comfortabel mogelijk te maken in de korte tijd die we hebben. Dus ja, het gegeven van voldoende cashflow is essentieel.”

Wat was tot dusver je beste investering?

“Het is een cliché antwoord maar daarom niet minder waar: de mensen rondom mij. Dan heb ik het over een team - zowel privé als professioneel - waarvoor geen berg te hoog is en geen dal te diep!”

En je slechtste investering?

“Dat valt wel mee… een vriend die bij mij een schuld had, had geïnvesteerd in Yummy coins, een cryptomunt. Ondanks de bedenkelijke naam stond ik toe dat hij me daarmee terugbetaalde - het was volop in de ‘cryptohype’. Niet veel later was die munt nog amper iets waard en heb ik dat bedrag dus niet meer teruggezien. Die vriend neem ik niks kwalijk, beleggingen van dat genre houden uiteraard een risico in (lacht).”

Wat houdt je ‘s nachts uit je slaap?

“De vastgoedwereld kan met momenten toch een wespennest zijn, dus je moet je daar goed tegen wapenen en sterk in je schoenen staan. Ik ben sowieso een - strategische - denker, de schakelaar afzetten lukt me vaak niet. Als beheerder van onder andere grote shoppingcentra hangen wij bovendien af van grote mandaten. Het proces om dergelijke belangrijke opdrachten binnen te halen, zorgt geregeld wel voor slapeloze nachten.”

“Daarenboven kan ik ook wakker liggen van gemiste deals of het occasionele verlies van talentvolle mensen waarin je hebt geïnvesteerd. Lopen - soms heel vroeg in de ochtend - helpt om mijn hoofd leeg te maken, alsook de gekke humor van mijn vrouw (lacht).”

Wat is voor jou het leukste aan ondernemen?

“Misschien eerst nog een belangrijke nuance: ik ben de zoon van een ondernemer, mijn vader Hugo Ceusters heeft het bedrijf destijds gestart en is toen uitgegroeid tot een icoon in de vastgoedwereld. Mijn moeder - eigenlijk een dentaal chirurge- heeft als gevolg van de ziekte van mijn vader begin de jaren 2000 het bedrijf met succes verdergezet en geprofessionaliseerd om minder afhankelijk te zijn van (het imago van) één persoon.”

“Los van het feit dat de lat dus hoog ligt, is dit nog een ander gegeven dan iemand die from scratch aan een ondernemersavontuur begint of een gedurfde start-up uit de grond stampt, waar ik heel veel respect voor heb.”

“In mijn geval voel ik de verantwoordelijkheid om alles wat al voor mij opgebouwd was, minstens te behouden en liefst nog naar een hoger niveau te tillen, zonder daarbij de unieke familiewaarden van dit bedrijf uit het oog te verliezen. Na het overlijden van mijn vader was en is dat niet altijd een cadeau maar ik hoop dat deze droom mag uitkomen. Het is prachtig om te zien wat onze mensen samen als ‘ondernemersfamilie’ kunnen bereiken.”

Welke grote ondernemersdroom koester je nog?

“Als ik écht mag wegdromen, zou ik graag een eigen wijndomein runnen. Ik zou het niet voor het geld doen maar puur voor de passie. Ik hou ervan om met een goed glas rode wijn te discussiëren en filosoferen. Gelukkig denkt mijn vrouw, een advocate, daar net zo over (lacht).”

Welke opofferingen moet je in je privéleven doen om voltijds te kunnen ondernemen?

“Mijn job vraagt opofferingen zoals continu bereikbaar zijn. Ik ben iemand die altijd ‘aan’ staat. Dat vraagt veel van jezelf en van je gezin, maar ik wil dat ook niet loslaten. Sowieso ben ik niet iemand die mentale rust vindt door te gaan ‘deconnecteren’. Mijn collega’s weten dat ik - ook op vakantie - liever op de hoogte word gehouden. Dat betekent ook dat als wij met het gezin een reis gepland hebben en er plots een belangrijke pitch is, wij thuisblijven.”

“Toch vind ik dat ik voldoende tijd vrijmaak voor mijn gezin. Ik vind dat super belangrijk en wil mijn kinderen zien opgroeien. Gelukkig is het vandaag al meer ingeburgerd dat ondernemers ook voldoende vrije tijd nemen voor familie en vrienden, zelfs op hoog niveau. De uren dat je effectief werkt, zijn wat dat betreft niet heiligmakend. Als je efficiënt werkt, is er mijns inziens voldoende tijd om andere leuke dingen te doen.”

“Wat dat betreft, staan er zeker heel wat verzetjes en mooie reizen op de planning maar stiekem geniet ik het meest van kleine Franse restaurants of een tripje naar een Europese stad in goed gezelschap. Ik geloof niet in de hype dat elke zichzelf respecterende CEO een Marathon des Sables moet hebben gelopen, de Himalaya dient te beklimmen of moet leren zwemmen tussen haaien. Wat mij betreft moet je de ‘highs’ echt niet zo ver gaan zoeken. Europa is een prachtig continent met bergen, gletsjers en ja, zelfs woestijn! Sustainability en een ‘groen label’ uitdragen zijn vandaag veel belangrijker, zeker voor de volgende generatie ondernemers.”

Wat is de belangrijkste ondernemersles die jij de voorbije jaren geleerd hebt?

“Vooral de laatste twee jaar heb ik geleerd dat er geen zekerheden bestaan. Toen de wereld in lockdown ging en de shoppingcentra van de ene op de andere dag de deuren sloten, besef je dat motivatie in zulke tijden enorm belangrijk is. Je mag het hoofd nooit laten hangen. Optimism is a moral duty.”