Caroline Vercauteren (35), in 2021 uitgeroepen tot strafste vrouwelijke ondernemer van het jaar, is founding CEO van BonMush. Toen de voormalige apothekeres het West-Vlaamse charcuteriebedrijf van haar schoonouders overnam, verschoof ze de focus naar duurzame, vegetarische producten op basis van oesterzwam. Een gedurfde, maar succesvolle ommezwaai want haar future proof aanpak viel meteen in de smaak.

Wat vind je zelf jouw belangrijkste (ondernemers)eigenschap?

“Dat ik alles met gevoel doe. Hoewel sommigen dit al meerdere keren hebben benadrukt, wordt het ook vaak afgeraden. Voor mij is dit echter essentieel, aangezien het mijn persoonlijkheid kenmerkt. Toch ben ik er mij goed van bewust dat het niet per se de sleutel tot succes is. Maar mijn passie en betrokkenheid bij mijn bedrijf zijn zo sterk dat ik het nooit echt los kan laten.”

Wat waardeer je het meest aan je vrienden?

“Hun eerlijkheid. Mijn vrienden zijn recht voor de raap, maar tegelijkertijd tonen ze begrip voor mijn momenten van onzekerheid. Het wederzijdse respect tussen ons betekent ontzettend veel voor mij.”

Mijn vrienden zijn recht voor de raap, maar tegelijkertijd tonen ze begrip voor mijn momenten van onzekerheid

Wat is de grootste fout die je gemaakt hebt?

“Dat kan ik nu nog niet vertellen. One day! (lacht)”

Wat is je favoriete bezigheid?

“Knuffelen in de zetel met mijn twee dochtertjes, ook al duurt het maar een minuutje.”

Waar zou je willen wonen/werken/ondernemen?

“Op dit moment zou ik niet beter weten waar ik zou willen wonen dan in Ieper. Ik ben destijds verhuisd van Lochristi naar hier om de firma van mijn schoonouders over te nemen en uiteindelijk te transformeren.”

“Als ik ooit zou verhuizen, hoeft dat niet per se binnen België te zijn. Momenteel heb ik vooral behoefte aan veel ruimte en rust om me heen, en Ieper biedt daarvoor de ideale uitvalsbasis. Hoewel ik soms droom van een druk stadsleven, ben ik op dit moment tevreden met de balans tussen werk, gezin en thuis. Een leven in een grote stad trekt me nu nog niet echt aan, maar wie weet wat de toekomst brengt.”

Wie zijn je helden in het dagelijkse leven?

“Mijn man: hij is écht mijn rots in de branding.”

Welk aangeboren talent had je graag willen hebben?

“Een rekenknobbel met een analytische geest, want dat ben ik allesbehalve.”

Welke kleine, alledaagse gebeurtenis kan jou blij maken?

“Mensen die enthousiast worden van de kwaliteit en nieuwe rebranding van BonMush en dit uiten in de vorm van spontane berichtjes of foto’s van hun winkelmandje. Wat wij doen en maken met BonMush is ècht goed, dan ben ik extra blij wanneer anderen dit ook weten te waarderen.”

Wat we doen en maken met BonMush is ècht goed, dan ben ik extra blij wanneer anderen dit ook weten te waarderen

Wat is je favoriete motto?

“Ik heb er een paar: naast ‘Creativiteit wint altijd’ en ‘Dare to be MUSH bold’ vooral ook: Work hard, play hard, dream big, love loads, and give back!”

Wat was tot dusver het gelukkigste moment in je leven?

“Toen ik de WOMED Award voor Vrouwelijke Onderneemster van 2021 in ontvangst mocht nemen. Die erkenning heeft echt heel wat deuren voor mij geopend. Het is maar nadien dat je zoiets beseft. De opleiding KMO Excellence aan de Vlerick Business School, die deel van de prijs was, heeft mij veel nieuwe inzichten bijgebracht. Ik ben er Markant, Unizo en VLAIO eeuwig dankbaar voor!”

Wanneer heb je voor het laatst gehuild? En waarom?

“Dat was deze week nog. Ik was bezig met ‘spreading the bonmush love’ op Anuga, ‘s werelds grootste levensmiddelenbeurs in Keulen, toen ik het nieuws vernam over de bommen die vallen in Israël en het verschrikkelijke leed van vrouwen en kinderen daar. Onrecht raakt me diep en ik kan er moeilijk mee omgaan.”

Heb je ooit troost gevonden in schoonheid en creativiteit?

“Absoluut. Daar lééf ik voor.”

Wat zou een goede oude dag voor jou zijn?

“Iedere dag pilates, yes please!”

Waarvoor mogen ze jou ’s nachts altijd wakker maken?

“Eigenlijk voor helemaal niets (lacht). Ik heb mijn slaap heel hard nodig. Wat niet wegneemt dat als één van m’n dochters plots aan m’n bed staat, ik de eerste ben die hen zal troosten.”