“Isabel Welten en ik zijn op z'n zachtst gezegd uitzonderlijk in deze sector. We zijn vrouw, jong en hebben een duurzaam idee”, zegt Anniek Sluis. De twee Nederlandse onderneemsters, respectievelijk 27 en 31 jaar jong, hopen met ‘The GoodShipping Program’ het zeecontainervervoer te verduurzamen. Dat doen zij onder meer met frituurvet, een biobrandstof. Vorige maand claimden de dames hun eerste ‘fossielvrije zeevrachttransport’. “Het groene imago van de scheepvaart strookt helemaal niet met de werkelijkheid.”

Zeeblind

Ongeveer negentig procent van alle wereldhandel gaat via de scheepvaart. Deze industrie wordt gezien als één van de meest milieuvriendelijke manieren om goederen te transporteren. “Dit zogenaamde groene imago strookt helemaal niet met de werkelijkheid”, verrast Anniek Sluis, Growth Accelerator van The GoodShipping Program. “De scheepvaart is buiten het Parijs 2015 Klimaatakkoord gelaten, waardoor er binnen deze sector geen motivatie is om de uitstoot van broeikasgassen te verminderen. En dat terwijl de scheepvaart sterk vervuilende stookolie verbrandt.”

“Wanneer de sector haar activiteiten onveranderd voortzet, zullen de emissies van scheepvaart tot 2050 met 50 tot wel 250 procent toenemen. Tegen dan zal de scheepvaart voor meer dan 15 procent verantwoordelijk zijn voor de totale wereldwijde CO2-uitstoot. Waarom we dat massaal laten gebeuren? In onze branche noemen we dat ‘zeeblind’. Hoe groter de containerschepen, hoe minder wij over ze weten.”

Enkele van de partners die al instapten in The GoodShipping Program

The GoodShipping Program is een innovatie-aftakking van GoodFuels, leverancier van biobrandstoffen. Deze partij zag in dat er binnen de conservatieve containerscheepvaart nog veel winst te behalen valt, zegt Sluis: “In deze logge industrie zit maar weinig beweging. Daarom besloten we de optie om te verduurzamen te verleggen van de scheepseigenaren naar de gebruikers zelf, met name de vrachteigenaren. Dat zijn de bedrijven die goederen laten verschepen, maar normaal gesproken zelf geen invloed hebben op de brandstof. Voor hen rekenen wij de footprint van hun zeevracht uit. We berekenen hoeveel CO2-uitstoot ze veroorzaken en welk brandstofvolume daarmee correspondeert. Vervolgens bunkeren wij, in een ander schip van één van onze eigen partnerrederijen, eenzelfde volume biobrandstof in plaats van fossiele brandstof.”

Varen op frituurvet

Het programma van de twee dames staat inmiddels op eigen benen, los van GoodFuels dat wel nog de duurzame brandstof levert. “GoodFuels is één van de weinige aanbieders van écht duurzame brandstof, die niet concurreert met de voedselvoorziening of leidt tot ontbossing”, zegt Anniek Sluis. De brandstof is afkomstig van twee duurzame bronnen: frituurolie vanuit de horeca en huishoudens en crude tal oil vanuit de papier- en pulpindustrie. Beide zijn ‘reststoffen’ waarvan er de komende jaren nog meer dan voldoende voorhanden is.”

We vroegen aan bedrijven of ze eigenlijk wel wisten hoe vervuilend hun zeevracht is. Het antwoord was vaak neen

Ze vertelt dat de start van dit innovatieve bedrijf in een behoorlijk conservatieve markt niet zonder slag of stoot verliep. “We startten letterlijk vanaf nul, met ijskoude sales”, vertelt Sluis. “We vroegen aan bedrijven of ze eigenlijk wel wisten hoe vervuilend hun zeevracht is. Het antwoord was vaak neen.”

“Onze sales begon dan ook regelmatig met het uitleggen van het probleem, het creëren van bewustwording. Het werd ons pijnlijk duidelijk dat maar heel weinig mensen weten dat de meeste wereldhandel per schip gaat en dat dat enorm vervuilend is. Daarbij is het niet altijd logisch of duidelijk wie er binnen een bedrijf over de financiering van dit soort projecten gaat.”

“In eerste instantie belden we vaak de logistiek manager. Uiteindelijk kwamen we dan via via terecht bij een aparte duurzaamheids- of zelfs marketingafdeling. Daar leerden we van en nu kijken we met bedrijven ook goed naar het duurzame verhaal dat bij hen past. Hoe creëren we een mooie businesscase en duurzame storyline om tot een samenwerking te komen?”

Vrouwen in een mannenwereld

Naast het creëren van bewustwording en het vinden van de juiste persoon en strategie staan de twee onderneemsters, hoe knullig ook, nog voor een vierde uitdaging: leeftijd en geslacht. “Wij acteren als twee jonge innovatieve vrouwen in een conservatieve oude mannenwereld”, stelt Anniek Sluis. “Dat zorgt wel eens voor verbaasde blikken. Dat geldt vooral voor de ‘achterkant’ van onze business: de rederijen die onze biobrandstof willen bunkeren.”

Wij acteren als twee jonge innovatieve vrouwen in een conservatieve oude mannenwereld. Dat zorgt wel eens voor verbaasde blikken

“Om iets gedaan te krijgen, moeten we soms zelfs - terwijl dat helemaal niet nodig is - een collega van GoodFuels met grijze haren en een snor meebrengen. Ontzettend frustrerend natuurlijk, maar als dat nodig is om binnen te komen. So be it. Gelukkig werkt het aan de voorkant van onze business heel anders. Daar werken we vaak met jonge innovatieve mensen.”

Bio-bunkerday

Afgelopen 7 september was een belangrijke mijlpaal voor de twee onderneemster. Met de bunkering van biobrandstoffen in een containerschip van rederij Samskip realiseerde zij voor hun eerste vijf deelnemende bedrijven een klimaatneutrale footprint van hun zeevracht: Tony’s Chocolonely, Dopper, Blygold, Magic Marine en Mystic.

Met de hernieuwbare brandstoffen voorkwamen zij ruim veertig ton aan CO2-emissies. Daarnaast reduceerde de bunkering lokale emissies, zoals roet en zwavel, in zeer sterke mater. Soms zelfs tot nul, zegt Sluis: “We bestaan nu één jaar. In de contracten met onze klanten spreken wij af dat we in maximaal één jaar het volume brandstof waar zij voor betalen, omzetten in biobrandstof. Voor deze eerste keer wachtten we speciaal tot het einde van het jaar, zodat we hier een mooi evenement omheen konden maken. We noemden het onze ‘bio-bunkerday’.”

Grote jongens aan boord

Naast deze vijf pioniers haalde The GoodShipping Program in de afgelopen maanden nog een aantal grote internationale klanten aan boord. “Op dit moment zijn we nog in contractfase en mag ik dus nog niks verklappen”, aldus Sluis. “Maar deze grote jongens kent iedereen. We merken nu al dat de samenwerking met hen voor ons ontzettend veel nieuwe deuren opent. Het zijn bedrijven met gigantisch veel ‘zeekracht’, omdat ze zoveel goederen verschepen. Als zij straks openlijk kiezen voor verduurzaming, zorgt dat ongetwijfeld voor een domino-effect.”

Voor de komende jaren liggen er nog genoeg plannen op de plank, klinkt het ambitieus: “Binnenkort willen we onze hele propositie digitaliseren. Daarmee hopen we onze klanten een gebruiksvriendelijk IT-platform te kunnen aanbieden”, aldus Sluis. “Nu berekenen wij voor hen in ‘Excelletjes’ nog hun CO2-uitstoot en brandstofvolume. Straks kunnen zij dat zelf heel mooi en overzichtelijk doen. Daarnaast denken we ook na over een eventuele uitbreiding naar andere vormen van transport, zoals die over de wegen. Nee, aan nieuwe ideeën hebben wij hier zeker geen tekort (lacht).”

Dream big

Naast praktische plannen delen de onderneemsters ook grootste dromen. Anniek Sluis legt uit: “Het prijsverschil tussen fossiele brandstof en biobrandstof is nu nog best groot. De meeste klanten sluiten daarom nog niet meteen al hun zeevracht bij ons aan. Dat is simpelweg te duur. Het gaat hier echter om een kip-en-eiprobleem.”

“Met ons programma proberen we innovatie omtrent biobrandstof onder de aandacht te brengen. Maar voor echte daadkracht en innovatie is eerst meer vraag naar ons product nodig."

"Hoe meer klanten wij binnenhalen, hoe meer kracht onze boodschap krijgt en hoe sneller de prijs van biobrandstof, dankzij innovatie, naar beneden kan. Wij dromen ervan dat biobrandstof een ‘no brainer’ wordt omdat de prijs zo dicht bij die van fossiele brandstoffen ligt.”