In België is falen nog altijd taboe. Er zijn pogingen om het bespreekbaar te maken, zoals Fail Conference, maar overall wordt er nog altijd op gefaalde ondernemers neergekeken. Mike McGlade getuigt op Harvard Business Review over zijn ervaringen met een gefaalde social concept. Het moet echter wel genuanceerd en "vertaald" worden, want in de States wordt falen gezien als een onderdeel van de carrière van elke ondernemer, zoals het zou moeten zijn dus.
De ervaring van Mike McGlade, de ervaring van velen
McGlade besliste, met zijn Harvard Business School diploma op zak, om een bedrijf te starten. Hij had er geen idee van wat hij precies wilde doen, hij wist enkel dat hij ondernemer wilde worden. Dit is al een eerste valkuil waar veel starters zich aan laten vangen. Ze zijn zodanig gefocust op het feit dat ze willen ondernemen, waardoor het concept zelf, het idee, ondergeschikt wordt. In principe hebben ze hun einddoel in zicht, maar ze weten niet welke weg ze moeten nemen om er te raken. Dit is een gevaarlijke positie om te starten.
Uiteindelijk vond McGlade zijn concept: een social network waar professionals met specifieke skills en expertise met elkaar kunnen connecteren om door de kracht van een netwerk sneller die skills en expertise verder te ontwikkelen. Na te merken dat het concept niet zou werken is hij enkele keren gepivoteerd, maar het mocht niet baten. Na twee jaar moest hij de boeken neerleggen.
Zet je ego aan de kant
Ondernemen mag dan wel je vervoersmiddel zijn naar jouw persoonlijk succes, je hebt nog altijd een plan nodig, een route. Bovendien moet die route genoeg voldoening geven zodat je bereid bent om hem tot het einde te volgen. Het gevaar bij focussen op ondernemen en bij het eerste het beste idee op de kar te springen, is dat je niet voldoende aandacht besteedt aan je product of dienst. Je bent gewoon tevreden dat je iets hebt om mee te werken. Het gevolg is dat je een ongewenst iets creëert dat geen probleem oplost voor de consument of dit te beperkt doet.
Eerst kennis opdoen
McGale getuigt - en je merkt dit bij veel jonge starters of starters-in-spe - dat hij een wild idee had en er meteen wilde in vliegen. Hier is zeker niets verkeerd mee, maar wees er waakzaam voor dat je kennisniveau voldoet aan het niveau waarop je wil werken. Is dit niet het geval, zorg dan dat je omringd bent met zij die er wel al staan of gestaan hebben. Je mag dan wel een expert zijn in social media of coding of design, maar je moet ook weten hoe vennootschapsrecht in elkaar zit, hoe de psychologie van teamwork werkt en zelfs wat je wel en niet mag inbrengen in de belastingen. Tenzij je als starter al onmiddellijk een boekhouder veel wil laten verdienen natuurlijk.
Wat ik er zelf nog wil aan toevoegen
Zelf ben ik een paar jaar geleden een ‘motivation store' gestart met alles rond motivatie en zelfontwikkeling. Veel fouten gemaakt, veel geleerd, uiteindelijk gefaald en opnieuw begonnen via een andere route. Wat McGlade niet aanhaalt is passie en geduld.
Niet je sector, maar je product moet een passie zijn
Het kan dan wel zijn dat je gepassioneerd bent door social media en de mogelijkheden dat het met zich meebrengt, maar dit alleen is niet voldoende. McGlade haalde aan dat sommige starters snel een idee zoeken om maar in social media te kunnen actief zijn. Dit wordt niet enkel gedreven door ego, om snel op te klimmen als ondernemer. Dit wordt vooral gedreven door een gebrek aan inzicht. De starters die McGale beschrijft, starten vanuit een passie voor social media, maar weten niet wat ze specifiek kunnen creëren dat een oplossing biedt voor de consument. Beter is dat je goed en geduldig nadenkt over het dagelijkse leven (is het nu voor bedrijven of particulieren) en waar social media of internet een specifiek deel van ons leven kan vergemakkelijken, leuker of interessanter kan maken.
De founders en het eerste team van Pinterest waren slechts voor een deel gepassioneerd door social media, ze waren vooral gepassioneerd door hoe je jouw leven visueel met de digitale wereld kan delen. Mark Zuckerberg was gepassioneerd door socmed, maar vooral door online connecteren met andere mensen, vanuit een soort "sociale onbekwaamheid" in de fysieke wereld. Kortom, de solution die je aanbiedt moet voldoende passie opwekken, anders loop je het gevaar dat wat je aanbiedt, niet voldoet aan de verwachtingen van zij die wél gepassioneerd zijn door waar je mee bezig bent.
Keep calm and be patient
Eén van mijn grootste fouten was ongeduld. Door de hippe startupcultuur krijgen minder goed geïnformeerde starters (ik dus 4 jaar geleden) het idee dat het tegenwoordig allemaal véél sneller gaat. Het gaat sneller, maar toch blijft de regel "3 jaar en dan break-even" in de meeste gevallen wel opgaan. Zelfs bij de extreem succesvolle startups. Om Pinterest nog even aan te halen: Ben Silbermann en Paul Sciarra (founders) begonnen met de uitwerking van het concept in 2009. Het was echter pas in 2012 dat ze break-even bereikten.
De reden waarom het idee leeft dat het in deze niche zoveel sneller gaat, is de hoge bedragen bij investeringsrondes. Dit is niet zomaar geld dat je mag gebruiken, maar moet op één of andere manier terugbetaald worden aan zij die het gegeven hebben, liefst met winst uiteraard. Je bereikt dus pas break-even als ook deze bedragen in rekening worden gebracht. Dan pas wordt het een winstgevende onderneming.
Ik heb zelf ondervonden dat ongeduld ertoe kan leiden dat je onberekende risico's neemt en dat je te weinig oog hebt voor de "minder belangrijke" zaken. Die minder belangrijke zaken zijn strikt persoonlijk. Zo heb ik al voorbeelden gezien van ondernemers die zodanig uit waren op business genereren, dat ze te weinig tijd investeerden in het product zelf. Of je hebt er die zodanig hard met het product bezig zijn, nooit tevreden zijn en veel te lang wachten met de launch, zodat er geen business meer te genereren valt of de zoektocht gewoonweg te laat start. Alle facetten van je bedrijf even goed opvolgen is dus van extreem belang. Krijg je daardoor het gevoel dat je te traag vooruitgaat, dan moet je maar even op je tanden bijten en geduld hebben. Je komt er wel, je kan het niet forceren.