Daar sta je dan, als enthousiaste - doch prille - ondernemer in het grootse bedrijfsleven. Je bent je eigen bedrijf aan het uitbouwen, dus moet je in eerste instantie veel contacten leggen. Je netwerk uitbreiden. Toch? Allen Gannet, CEO van de Amerikaanse start-up TrackMaven, schreef onlangs een artikel over hoe een teveel aan networking zijn allereerste start-up bijna deed mislukken.
Ergens in 2011 bevind ik mij op een kleinschalig happy hour event. Ik draag een start-up T-shirt, laat me gewillig omringen door start-ups, en ik voer interessante gesprekken over start-ups. Ik zou thuis kunnen zijn, alles aan het geven voor mijn eigen start-up. No way: in de plaats daarvan babbel ik met een of andere starter die mensen helpt om hun eigen start-up te starten.
Zoals de meeste dingen in het bedrijfsleven is het ooit allemaal begonnen met een e-mail. Ik werd uitgenodigd voor een exclusieve happy hour voor ondernemers. Meteen mijn aanwezigheid bevestigd, die kans moest ik grijpen.
Pas op het event zelf besefte ik dat ik fout bezig was. Ik pitchte mijn bedrijf voor de 27e keer, en ik ervoer een wrang gevoel. Het is de 5e start-up happy hour die ik deze maand bijwoon, om nog maar te zwijgen over die panels, diners en conferenties. De vraag die mijn brein domineert: Helpt dat soort zaken mijn bedrijf ook écht vooruit?
Networking: de moordenaar van heel wat bedrijven
Veel steden promoten zichzelf als een bloeiende start-up stad, waar onwaarschijnlijk veel pitch events, happy hours en meet-ups met ondernemers de revue passeren. Mijn waarschuwing: dit soort organisaties heeft op jonge ondernemers vooral een verlammend effect. Niet akkoord? Ook goed, maar waarom kennen de slaagpercentages van start-ups dan nog steeds geen ongeziene hoogtepunten?
Volgens mij hebben die goedbedoelde events een averechts effect. Al die start-up communities zwaaien piepjonge bedrijven een overdosis aan lof toe, en geven hen een foutief beeld van hun vermeende vooruitgang. Dit slorpt hen zodanig hard op, dat hun toekomstig succes op het spel staat.
Erger zelfs, die events zijn verslavend, aangezien ze de prangende psychologische start-up noden vervullen: de drang om te worden opgemerkt, het snakkende verlangen om vooruitgang te zien en om geen enkele belangrijke opportuniteit te mislopen.
De psychologische verklaring is ...
Naar mijn weten heeft nog niemand de psychologie achter een networking event bestudeerd. Toch zegt de research over videogames-verslavingen veel over onze neiging meer tijd te besteden aan dingen die niet met het werk te maken hebben.
... een videogame
Test het zelf maar eens: ooit al gemerkt hoe bepaalde spelletjes je positief verrassen of een gevoel van voldoening geven in het midden van een spel? Dat komt doordat, volgens professor David Zald van Vanderbilt University, variabele beloning de meest doeltreffende dopamine generatoren omvatten.
Eenvoudig gezegd: als we weten wanneer precies we ergens een bepaalde voldoening of beloning uit halen, verliezen we interesse. Dat betekent dan ook dat, wanneer dat geweldige gevoel - waarvan we niet wisten of het überhaupt ooit zou komen - er uiteindelijk is, een vloed aan dopamine vrijkomt in ons brein. Dat is vergelijkbaar met gokken - de jackpot kan er elk moment zijn. Nog een keertje proberen!
Networking events triggeren diezelfde reacties bij ondernemers. Nee, de kans dat je lekkere aperitiefhapjes en champagne verslindt terwijl je het zoveelste businesskaartje uitdeelt, klinkt niet bepaald opwindend. Maar het opportuniteitsgevoel dat je ervaart, daar zit die kick.
Laten we zeker voldoende netwerkevenementen bijwonen, op een gegeven moment zal er wel wat uitkomen. Op een gegeven moment zal je iemand interessant ontmoeten die een directe meerwaarde betekent. Maar je bent nooit zeker wanneer of waar die waardevolle connectie zal opduiken. Een beetje vergelijkbaar met daten: misschien is de volgende wel een schot in de roos.
... en het FOMO-syndroom
Een andere beweegreden om naar zoveel mogelijk events te gaan, is het FOMO-syndroom. The fear of missing out.
De sleutel tot bedrijfssucces is networking. Of zo lijkt het toch. Al die andere mensen zijn ook van plan om te gaan, en je hoort duizenden verhalen over hoe sommige ondernemers tijdens een event plotsklaps geld ophaalden. FOMO wakkert de concurrentie aan: als je die ene cruciale conversatie mist, grijpt die andere ondernemer de opportuniteit. Je grote concurrent die met de pluimen gaat lopen: het klinkt als een nachtmerrie.
En dan is er de vleierij, waardoor de argumenten om een event te missen helemaal geen schijn van kans maken. "Exclusieve uitnodiging". Wablief? Ik? Wat een eer! Marketeers van de tech community weten perfect hoe ze zo'n event moeten presenteren naar de buitenwereld. Exclusieve summits, roundtables in intieme kring, ongeziene kansen, en ga zo maar door.
Hoe ik deze dodelijke gewoonte vaarwel zei
Toen ik mijn tweede bedrijf opstartte, heb ik gezworen dat ik geen enkel event zou bijwonen als ik niet wist dat het een zekere toegevoegde waarde zou bieden. Of ik minder blij was met de uitnodigingen die ik kreeg? Absoluut niet. Ik was zelfs nog steeds bang dat ik allesbepalende kansen zou missen. Het was eerder een kwestie van afweging. Er waren andere, nee belangrijke dingen die mijn tijd vereisten.
Terwijl mijn eerste start-up de boeken sloot - zonder ooit nog maar in de buurt te komen van een scale-up - wist mijn tweede bedrijf (dankzij een geweldig team) in 3 jaar miljoenen omzet te scoren. Afgelopen jaar zijn we met 170% gegroeid.
Die mijlpaal vergde bloed, zweet en tranen, maar vooral focus. Het vroeg een drastische shift in mensen die ik in mijn team wilde. En ik praatte minder vaak met andere ondernemers, maar eerder met onze klanten. Dus mijn advies luidt: een avondje niets gepland? Ga uiteten met een klant. Je voelt je niet zeker over de volgende fase van je product development? Vraag feedback aan je klant. Zo eenvoudig is het.
En je voelt de drang om naar een event te gaan? Overweeg dan of er klanten en prospects zijn. Zo ja: ga. Anders skippen, die handel.
Lesje geleerd
Ondernemers hebben de psychologische behoefte om zich aan te sluiten bij start-up communities. Terwijl het uitbouwen van een bedrijf slechts om een ding draait: tijd doorbrengen in een specifieke sector, en er vertrouwd mee geraken. Het heeft dus weinig te maken met het ontmoeten van mensen zoals jij. Dat vertaal ik naar 'minder happy hours met je concullega's, en meer tijd met je uiteindelijke gebruikers'. Zo zal je heel wat energie besparen - om nog maar te zwijgen van de calorieën die je verorbert tijdens zo'n event.
Bron: Fastcompany
