Sommige ondernemers zijn self-made: ze hebben het gemaakt zonder ook maar een cent (of soms zelfs mentale steun) te hebben gekregen. Hoe bouw je nu een eigen professionele carrière op je eentje? Hoe vind je nu je weg in het woelige ondernemerslandschap? Christopher Isaac "Biz" Stone kan erover meespreken en doet zijn verhaal uit de doeken.
In dit interview heeft Stone het over de gelijkenissen tussen sport en ondernemerschap, hoe hij zélf nieuwe opportuniteiten heeft gecreëerd én zijn speciale rol binnen Twitter.
De buitenbeentjes worden de besten
Ga mee met Bloovi naar Simon Sinek in Amsterdam. In een snel veranderende wereld hebben we Optimistisch Leiderschap nodig: leiders die kansen zien en hun teams met vertrouwen door onzekerheid leiden. Ga mee met Bloovi naar Amsterdam en zie hoe Simon Sinek en andere sprekers jou inspireren om te groeien
Stone groeide op in een rijke gemeente, maar zijn ouders gingen uit elkaar toen hij nog jong was. Zijn vader was er niet voor hem, dus moest zijn moeder aan het einde van de maand de eindjes aan elkaar knopen. "Veel van mijn vrienden hadden een leuke hobby, ik niet. Ik probeerde geld te verdienen door het gras te maaien bij de buren."
Op school vond Stone zijn 'draai' niet. "Om sociaal te worden aanvaard, moest je je aansluiten bij een sportteam," blikt hij terug. "Maar baseball en basketbal kon ik niet, dus heb ik aan de directie gevraagd om zelf een lacrosse team samen te stellen. Zelf kon ik er geen bal van, maar als ik een coach vond en voldoende geïnteresseerden, mocht het. En dat is mij gelukt!"
Wilskracht als kind, wilskracht als ondernemer
Vandaag, op zijn bijna 42 jaar denkt Stone vaker terug aan die schoolervaring. Hij is ervan overtuigd dat die hem heeft gevormd als ondernemer. "Die wilskracht en de drang om iets in gang te zetten kan je perfect toepassen op ondernemerschap," verklaart hij. "Sommige mensen beschouwen een opportuniteit als de manier waarop het omschreven is in het woordenboek - een verzameling van omstandigheden die iets mogelijk maken. Ze praten erover alsof opportuniteit op een dag komt aankloppen. Alsof je "het ziet en de kans moet grijpen".
"Voor mij werkt het niet op die manier. Volgens mij moet je architect zijn van bepaalde omstandigheden - de opportuniteit moet je zelf creëren, en er niet op wachten. En als ik terugkijk naar afgelopen 40 jaar, merk ik dat ik voortdurend zelf opportuniteiten heb gebouwd. Ook bij Twitter was dat het geval. Ondernemerschap is je eigen opportuniteiten kunnen creëren. Zo gaat dat ook bij start-ups. Je benoemt jezelf als CEO en je tekent een plan uit."
Twitter in zijn kinderschoenen: of hoe en waar het allemaal begon
Het klinkt alsof Stone de zaken redelijk simplistisch voorstelt, maar vergis je niet. De man heeft een zeer lang (en kronkelig) pad afgelegd. In 2003 kondigde Google aan dat het de piepjonge blogging site Blogger zou overkopen. "Ik besloot de oprichter van de site te mailen, Evan Williams, en ik vertelde hem dat ik vond dat we moesten samenwerken. Evan heeft Google overtuigd om me aan te nemen, zelfs al had ik geen hogere studies gevolgd. Het was zo leuk om met hem samen te werken, en toen het naar de beurs ging had ik de kans om miljonair te worden. Fantastisch voor een doodgewone knul als ik. Maar Evan vertrok om zijn eigen bedrijf op te richten. En ik besloot mee te gaan."
Evan's bedrijf, genaamd Odeo, draaide rond podcasting in zijn jongste vorm. "Ik zou niet zeggen dat het compleet de mist is ingegaan, maar het was allesbehalve succesvol," geeft Stone toe. "Mede omdat Apple toen heel hard inzette op podcasting tijdens de toenmalige introductie van de iPod. Begin 2006 werd het duidelijk dat ons business model niet zou werken. Evan liet iedereen in het bedrijf weten om een partner te kiezen. Om twee weken lang te werken aan een nieuw productidee."
"Ik ging aan de slag met mijn goede vriend Jack Dorsey. Dorsey gebruikte instant messaging app AOL, waarmee je een status update kon posten als je offline ging. Ik ga in middagpauze, bijvoorbeeld. En toen zei Jack: misschien kunnen we iets doen met korte status updates."
Het wordt Twitter!
Stone en Dorsey stelden uiteindelijk hun prototype voor aan de Evan Williams (die later samen met Noah Glass ook Twitter mee oprichtte) en zijn team, en mochten het idee verder uitwerken. "Onze collega's mochten voorstellen doen voor de naam," gaat Stone verder. "Een van hen stelde 'Twitter' voor en ik was meteen voorstander. Even later tekende ik het vogeltjeslogo. Ik heb ook een deel van de belangrijkste terminologie mee ontwikkeld: het "volgen" van een andere persoon. Jack en ik delen het patent voor Twitter's technologie. Als kind wilde ik altijd uitvinder zijn van iets, dus ik ben erg trots op dat patent."
Geen specifiek diploma of vakgebied? Vind zelf een manier om bij te dragen
"Iedereen binnen Twitter had een of andere diploma, ik niet," vertelt Stone. "Ik moest zelf een manier vinden om te blijven bijdragen. Dus besloot ik om de technologie een menselijk kantje te geven zodat we onze positionering konden verbeteren. Zo heb ik ook de filosofie gecreëerd die we naar de buitenwereld zouden communiceren."
Bron: Flickr
Biz Stone geeft aan dat, in het begin, iedereen wilde weten 'hoeveel gebruikers Twitter al telde". "We antwoordden steeds hetzelfde," lacht Stone. "Cijfers tellen niet! Weet je, een vriend van bij Google vroeg me hoe ik Twitter zag binnen een aantal jaar. Ik heb steeds geprobeerd om onszelf gefocust te houden op die hamvraag."
Designer van de bedrijfscultuur
Waar Stone ook trots op is, is de manier waarop hij zelf besloot om de bedrijfscultuur vorm te geven. "In elke organisatie komt op een gegeven moment een bedrijfscultuur tot stand," stelt hij. "Als je er voldoende aandacht aan besteedt, kan je er iets van maken dat je bedrijf sterker maakt."
Daarvoor gooide de ondernemer onder meer storytelling in de strijd. "Ik probeerde dagelijks te bloggen op onze website," bevestigt Stone. "Ik wilde onze menselijkheid en onze kwetsbaarheid tonen - wat meer bedrijven en leiders zouden moeten omarmen. Onze website lag in het begin vaker plat, en daar was ik altijd transparant over. Ik zei iets in de trant van: 'We zijn even kapot, en dit is wat er is misgelopen. Het enige wat ik kan beloven, is dat we niet meer op exact die manier zullen stilliggen'."
Tot slot is het merkwaardig - of zeg gerust bewonderenswaardig - hoe Stone nooit de CEO van Twitter wilde worden. "Ik zag mezelf altijd als de steunpilaar. Ik snak niet naar die macht - pas op, ik bewonderde mijn vrienden die deze rol wél aannamen. Maar mijn rol bestond er steeds in hen te ondersteunen. En dat ook te blijven doen doorheen de rit," aldus Stone.
Bron: hbr.org
