Moet Bert Dries, alias ‘Musketon’, echt nog worden geïntroduceerd? De Limburgse illustrator verdiende al een tijd geleden zijn strepen in het vak, maar de ambitie lijkt enkel nog groter te zijn geworden. “Met mijn laatste project is er net een boekdeal vastgelegd”, glundert de 27-jarige ondernemer. Dries deelde een koffie en zijn persoonlijk groeiverhaal met Bloovi-redactrice Magali De Reu.

Succes door vernieuwing

Intussen is het geen geheim meer dat het eerste hoofdstuk van Dries’ succesverhaal werd gevormd tijdens een lange treinrit. De toen nog studerende twintiger tekende een boze beer, deelde die op Instagram en al snel groeide de tekening uit tot een handelsmerk, vandaag beter bekend als de ‘Angrybear’. De jonge illustrator gelooft dan ook dat social media een fantastisch medium vormen om je creaties naar buiten te brengen. En ook snel directe feedback te krijgen. 

“Niks van wat ik al heb bereikt, werd mij voorgeschoteld. Je succesverhaal moet je zelf schrijven”

“Ik ga niet beweren dat ik geloof in onmiddellijke successen, maar ik ben er wel van overtuigd dat je constant moet bezig zijn om nieuwe shit te ontdekken en naar the next level te gaan”, stelt hij. “Je moet je eigen succesverhaal ook zelf schrijven en niet wachten tot iemand het voor jou op papier zet. Natuurlijk speelt geluk een rol, maar alles wat ik tot hiertoe heb bereikt, werd mij niet zomaar voorgeschoteld. Ik heb letterlijk mijn dromen achterna gezeten, en was altijd al een doener pur sang.”

Musketon netwerken

Ongetwijfeld heeft Dries het over een van zijn eerste klanten, Nike. Als pasgeboren zelfstandige wilde hij dolgraag met het merk samenwerken, dus besloot hij een aantal designs op te sturen naar enkele medewerkers van het bedrijf. “Als je na drie maanden wachten de bevestiging krijgt dat een brand als Nike interesse heeft in een samenwerking, is de voldoening ongelooflijk”, aldus de illustrator.

Over falen, opdoffers en overeind kruipen

Dries heeft naar eigen zeggen dus flink wat geleerd al doende. Zijn alter ego Musketon blikt dan wel terug op mooie successen en mijlpalen - zijn carrièrepad bestond ook uit periodes van twijfel, snoeiharde kritiek en foute keuzes.

“Ik heb geleerd hoe het niet moet. En dat is misschien wel belangrijker dan weten hoe het wél moet.”

“Kranten schrijven soms dat ik een drop-out ben omdat het ‘cool’ is, maar ik heb effectief mijn hogere studies beëindigd”, geeft hij aan. “Maar ook al had ik dat bachelordiploma op zak, ik heb lang getwijfeld over wat ik ging doen. Musketon bestond al, wilde ik daarmee verder? Ging ik voor een vaste 9-to-5-job die me zou verzekeren van een maandelijks inkomen? Het is enorm verleidelijk om het pad van zekerheid te bewandelen, zeker in België. Op school stomen ze je ook klaar voor een job in vast dienstverband. Maar als er één ding is wat ik heb geleerd tijdens mijn hogeschoolopleiding, dan is het hoe je de dingen niet moet doen. En dat is misschien wel belangrijker dan weten hoe je wél te werk moet gaan."

“Ik heb veel gefaald hoor, falen moét”, zegt hij. “Het fiscale aspect alleen al was voor mij een serieuze opdoffer. Ik heb gigantische inschattingsfouten gemaakt in het kostenplaatje. Kijk, veel mensen zien het leven van een zelfstandige als een luxe met alle mogelijke vrijheid. In de praktijk loopt het anders: je moet structuur creëren en ook leren leven met slapeloze nachten. Het spannende van zo’n leven houdt me gewoonweg ambitieus én alert. Een wilde gok kan als een boemerang in mijn gezicht belanden. Bovendien mag je de keerzijde van de medaille in ons land niet vergeten: als je té goed bezig bent, word je gekraakt.”

Het leventje kan dus bijzonder hard zijn, maar een klaaglied zingen is het laatste wat Musketon wil. “Ik ben enorm dankbaar voor de opportuniteiten die ik al heb kunnen benutten, bijvoorbeeld workshops geven in Miami. België is dan ook een perfecte springplank naar andere landen - je kunt in elk bedrijf wel binnen geraken. Bel naar Mazda, en enkele tellen later sta je in dat bedrijf. Toch geniet ik er echt wel van om af en toe eens op het vliegtuig naar New York of Los Angeles te springen. Daar heb ik een ‘the sky is the limit’-gevoel. Hoe dan ook ga ik later geen wrang gevoel hebben van hoe mijn leven had kunnen zijn als ik meer gedurfde keuzes had gemaakt. En daar ben ik wel trots op.”

Gedecideerd, maar authentiek

Musketon’s meest recente verwezenlijking is zijn project ‘Vector City’, een compleet geïllustreerde stad vol kleur en afwisselende architecturale stijlen. Ook dit idee is gegroeid op sociale media. Dries spoorde zijn contacten aan om een foto van hun huis door te sturen, waarna hij dat gratis tekende. Toen de interesse explodeerde, besloot de twintiger een Kickstarter-project op, waarbij schenkers in ruil voor hun donatie een getekend plaatsje in ‘Vector City’ zouden krijgen. In amper twee dagen haalde de Limburger het gewenste bedrag op.

Musketon Vector City

“Samenwerken met bekende merken blijft leuk, maar ik voelde dat de tijd rijp was om ook mijn eigen passies te illustreren”, zegt Dries. “Ik heb nagedacht over mijn persoonlijke interesses en tal van ideeën overwogen. Uiteindelijk bedacht ik ‘Vector City’, een eenvoudig concept, maar wel met een verhaal. Mensen konden een straat of billboard kopen, kleine details die het project nog leuker en doordachter maken. En ja, mijn Kickstarter-project heeft dit werk mede mogelijk gemaakt, maar er kruipt echt wel maandenlang werk in. Mensen onderschatten dat soms.”

“Als je dingen doet voor enkel en alleen het geld, wordt dat vroeg of laat toch doorprikt”

Toch heeft Dries niet bepaald moeite met rondkomen, maar inkomsten zijn niet de voornaamste drijfveer van zijn werk. “Ik doe geen dingen puur voor het financiële plaatje” knikt hij, “ik wil dingen doen die passen bij wie ik ben en waarmee ik Musketon wil associëren. Het heeft ook geen zin om te illustreren voor enkel en alleen het geld - mensen doorprikken dat. Als je het wil maken in eender welk vak, is het belangrijk om een eigen, sterke visie te hebben. Ik ben elke dag bewust bezig met Musketon als merk. Trouwens - als je jezelf blijft, dan krijg je veel meer oprechte appreciatie. Die authenticiteit is meer waard dan eender welk project."

Succes, Bert!