Louis Jonckheere en Pieterjan Bouten: “Sommige investeerders zouden ons recipe for disaster noemen”

Co-founders delen haast alles met elkaar. Denk maar aan lange uren, financiën en een kantoorruimte. Soms wordt ook de rol van CEO gedeeld, zoals bij het uit de kluiten gewassen Showpad. Oprichters Louis Jonckheere en Pieterjan Bouten runnen het bedrijf vanuit respectievelijk Silicon Valley en Gent. Hoe ze dat bolwerken en welke methodologieën er achter die aanpak schuilen? Magali De Reu, Bloovi-redactrice ‘Ondernemen’ volgde Bert Van Wassenhove, die elke 14 dagen ondernemers een stem geeft via zijn eigen podcast.

Verschillende dimensies van ondernemen

Jonckheere en Bouten leerden elkaar kennen bij Netlog. De klik was er meteen, net zoals vele diepgaande gesprekken over ondernemerschap en risico’s. Al snel was hun eigen bedrijf, In The Pocket, een feit, en daaruit sproot Showpad voort. Al sinds het begin deelde het duo dezelfde visie - en dat is 5 jaar na de oprichting van Showpad nog steeds aan de orde. Als er een ding is wat de CEO’s aan den lijve hebben ondervonden, dan is het dat ondernemerschap verder reikt dan ‘het ondernemen’ an sich. “Toen we elkaar leerden kennen, was Louis al veel meer ondernemer dan ik”, vertelt Bouten. “Als student had hij al een bedrijfje gestart dat online karaokes verhuurde.”

“Scouts, initiatief nemen en onconventionele activiteiten waren eenvoudigweg de grondbeginselen van ondernemerschap in mijn jeugd”, zegt Jonckheere. “Toch denk ik niet dat je wordt geboren als ondernemer. Ondernemerschap kan je leren, en heel veel mensen hebben gewoon een stamp onder hun achterwerk nodig. Het is een cliché, maar in de Verenigde Staten zie ik dat dat besef wordt ingepeperd in het onderwijs. De dochter van een vriend moest als huiswerk het mooiste voorwerp bij haar thuis meenemen en dat verkopen aan de klas. Kijk, daarom kunnen de Amerikanen zo goed verkopen. En dat is dus het mooie aan ondernemerschap: het gaat ook over verkopen. Pieterjan en ik zijn échte verkopers. We verkopen dagelijks onze visie. Aan onze medewerkers, stakeholders, investeerders en aan elkaar.”

“Wij zijn niet zozeer risiconemers, maar houden ons vast aan de grotere visie”

“Een ander belangrijk onderdeel van ondernemerschap is uiteraard risico nemen”, stelt Bouten. “En daarom deinzen veel mensen terug voor die grote stap. Als we ondernemerschap in België echt willen stimuleren, dan moeten we terug naar de bron: het onderwijssysteem. Daar wordt aangeleerd om lekker veilig een vaste job te nemen, en risico’s zijn uit den boze. Zelf hebben Louis en ik weinig nagedacht over die onzekerheden. Hoewel we een aantal risico’s hebben genomen, beschouwen we onszelf nauwelijks als risiconemers. We houden ons gewoon constant vast aan de grotere visie, the big outcome. Ja, soms loopt het mis, maar wij zijn geboren optimisten. En dat is kei belangrijk als ondernemer.”

“De kritische drang om dingen te verbeteren is een belangrijke klik om te ondernemen”

“En niet te vergeten: opportunisme”, vult Jonckheere aan. “De kritische drang om bestaande zaken te verbeteren is een belangrijke klik om te innoveren en te ondernemen. Kijk eens rond in deze kamer: dit (wijst naar de stoel waar ik op zit, nvdr) is een stoel, maar hoe zou jij die stoel comfortabeler kunnen maken?”

“Ik denk dat opportunisme de reden is dat ik me heb gewaagd aan het ondernemersleven”, beaamt Bouten. “Tijdens mijn periode als consultant bij zes bedrijven, heb ik ingezien dat alles een pak minder professioneel en chaotischer is dan we denken. En ik was er heilig van overtuigd dat we met een service en producten bestaande zaken konden verbeteren.”

Ondernemen is geen one man show

Iedereen kent intussen wel het credo over oprichters die een zekere complementariteit moeten hebben. Niet bij Bouten en Jonckheere. Zelfs de beslissing dat Jonckheere het bedrijf zou leiden in de Verenigde Staten, is volgens Bouten organisch gegroeid.

“In tegenstelling tot veel co-ceo-schappen, is er bij ons geen complementariteit in technische en commerciële ervaring”, legt hij uit. “We hebben een redelijk gelijkaardige skillset. Veel investeerders zouden het een recipe for disaster noemen (lacht). We leggen wel andere accenten in ons dagelijkse job. Als metric-driven persoon concentreer ik me meer op de business-kant van Showpad, Louis neigt dan weer naar de productzijde.” (n.v.d.r. Louis is tevens ook de stuwende kracht achter Showpad's innovatietraject en staat hij aan de leiding van het team artificial intelligence bij Showpad. Wat Showpad precies van plan is met AI kom je op 9 juni te weten op WebTomorrow).

“Als ondernemer moet je ego uitschakelen, anders gaat je visie verloren”

De ondernemers zijn ervan overtuigd dat de aanvullende vaardigheden, of beter gezegd: een gebrek ervan, niet zozeer relevant zijn in het succes van Showpad. De visie en bigger picture daarentegen, waar Bouten het eerder over had, zijn de échte handvaten waarmee het duo Showpad uitbouwt.  “Ego is niets meer dan een emotie die je als ondernemer moet kunnen uitschakelen”, knikt Jonckheere instemmend. “Anders gaat de visie verloren en zal het niet lukken. Dat is effectief de reden dat co-ceo-schap in de praktijk soms misloopt.” 

“We zijn inderdaad gasten zonder een al te groot ego, en dat helpt bij het samenwerken”, geeft Bouten aan. “Een bedrijf runnen is geen one man show, je mag niet bezig zijn met je eigen agenda. Ego en eigenbelang worden hier opzij gezet en maken plaats voor openheid en honderd procent vertrouwen. Dat zijn zowat de bakens van dit bedrijf.

Bij Louis en ik genereert het keer op keer een zekere dynamiek die Showpad heeft gevormd. We kunnen super gefocuste conversaties en discussies voeren en snel beslissingen nemen. In die zin versterken we elkaar - alleen zou ik het ook niet hebben gekund of gewild. Naast het plezier dat we beide uit onze job halen, doorstaan we ook moeilijke momenten makkelijker met twee. Ja, ook Showpad heeft ze gehad. Iedereen ziet de succesverhalen, maar wat men niet ziet, is het bloed, zweet en de tranen erachter.”

Diepgewortelde transparantie

Die transparantie is niet alleen een vaste waarde in het beleid van Showpad, de mentaliteit strekt zich uit over de hele organisatie. Iedereen is gelijk. Cijfers over groei en investeringen worden met iedereen gedeeld via een transparant dashboard. Bij Showpad heerst er dus geen oubollige, hiërarchische organisatiestructuur. Meer nog, er is geen eenduidige organisatiestructuur. “Er is geen enkel model dat ‘heilig’ is,” gaat Jonckheere verder. “In marketing is de samenwerking eerder wat meer hiërarchisch, terwijl product & engineering meer een holacracy zijn. We zijn daar pragmatisch in, en kijken naar welke structuur al dan niet werkt. Daarnaast is er het besef dat we dikwijls met millenials samenwerken, die koesteren andere verwachtingen. Ze verwachten transparantie en een andere dynamiek. Als bedrijf moet je met die shift kunnen omgaan.”

"Millenials verwachten transparantie op de werkvloer. Daar moet je mee kunnen omgaan."

“Anderzijds werkt een transparant beleid gewoon efficiënter”, stipt Bouten aan. “We zijn hier met tweehonderd, stel je voor dat we elke week alles via e-mail moesten communiceren. Soms moeten we ook beslissingen nemen die niet op korte maar lange termijn resultaat moeten opleveren. Als je je mensen wil meenemen in dat denkproces, dan moet transparantie vanaf het begin al diepgeworteld in je bedrijf zitten.”

‘The art of fundraising’

Transparantie zorgt volgens de heren voor een hecht team, dat op zijn beurt een bedrijf naar nieuwe hoogten kan stuwen. Een troef die niet onbelangrijk is wanneer je naar investeerders lonkt. Ook daar kunnen de Showpad-mannen over meespreken: in mei vorig jaar haalde het bedrijf 50 miljoen euro op in de Verenigde Staten. Jonckheere en Bouten beschouwen investeringsrondes als een langetermijnproces waar ze in een vroeg stadium al werk van maakten.

“Al tijdens de eerste trips naar de VS maakten we afspraken met venture capitalists”, blikt Bouten terug. “Met een vc moet je echt een relatie opbouwen en laten zien wat je gedaan hebt en waar je naartoe wilt. Ze willen echt bewijs dat je je visie omzet naar de praktijk. Daarom kan je ook nooit te vroeg contact zoeken met hen zoeken.  We bouwen een relatie met hen op - zo houden we zelden ‘pitch meetings’ maar gaan we koffie drinken. Pas op, we zijn goed voorbereid. Maar we spelen wel een spel van verleiden. We laten ook nooit het achterste van onze tong zien: anders raken ze niet getriggerd.”

“Met de laatste investeerder hadden we al vier jaar contact alvorens hij toehapte”, vertelt Jonckheere. “Dat contact is zeer organisch gegroeid, maar we hebben dat wel onderhouden. Telkens wanneer we aangaven dat we iets gingen doen, deden we het ook. Je moet wel zien dat je je tijd investeert in de juiste mensen, natuurlijk. Research is cruciaal, en je moet tijdig nagaan of een investeerder überhaupt beslissingsrecht heeft.”

"Alle communicatie met vc's, van koude e-mails tot ontmoeting, is eigenlijk één langgerokken pitch." 

“Communicatie met vc’s is in feite één grote pitch - koude e-mails, de eerste ontmoeting, de opvolging, je gedrag en je houding als je elkaar tegenkomt op evenementen: je moet één coherent verhaal brengen”, benadrukt Bouten. “Louis en ik zijn nooit zomaar gaan pitchen om nadien snelsnel te pushen voor een term sheet. Het is een langetermijnproces dat je aandacht en tijd moet schenken. Als je dan op een gegeven ogenblik echt geld nodig hebt, dan kan het plots ook snel gaan. Want dan kennen de investeerders je al. Fundraising is an art.”

Met haar laatste investeringsronde heeft Showpad alvast grootse plannen. Naar eigen zeggen was het getankte bedrag vooral bedoeld om technologische realisaties mogelijk te maken. “We hebben plannen om een Europees bedrijf over te nemen”, zegt Bouten mysterieus. “Dat is voorlopig het enige wat ik kan zeggen, maar geloof me: binnenkort horen jullie meer van ons.”

Dit artikel werd gebaseerd op de podcast van Bert Van Wassenhove, die je hier kan beluisteren: