Vol passie een zaak uitbouwen, en plots krijg je kanker: “In één klap ging ik van ondernemer naar patiënt”

Daphne van Hove

Je bent een ambitieuze ondernemer. Je viert de vierde verjaardag van je zaak. Kortom, je wilt volle gas vooruit in je leven. Tot je vier dagen later te horen krijgt dat je borstkanker hebt, in de zwaarste gradatie. Dat gaspedaal volledig induwen, zit er plots niet meer in. Een noodlottig verhaal, en voor onderneemster Daphne van Hove werd het vorige maand helaas werkelijkheid. Toch laat de Nederlandse zich niet van de wijs brengen door haar diagnose en zet ze moedig door. “In één klap ging ik van ondernemer naar patiënt. Maar ik ga niet bij de pakken neerzitten.”

Geen klanten, geen portfolio, geen ervaring als ondernemer

Het ondernemersverhaal van Daphne van Hove start met een ontslag, zo’n vier jaar geleden. “Ik had een leuke job als senior communicatie-adviseur, maar in 2013 ging het bedrijf over de kop en stonden er plots meer dan 100 mensen op straat. Het was crisistijd en ik stuurde meer dan 80 sollicitatiebrieven. Zonder succes.”

“Ik was al ooit voor korte tijd zelfstandig ondernemer geweest en besloot de sprong nogmaals te wagen. Toen ben ik voor mezelf gestart. Ik had weinig ervaring als ondernemer, nul klanten en geen portfolio. Erg aantrekkelijk voor potentiële klanten was dat natuurlijk niet. Maar dankzij mijn doorzettingsvermogen, mijn kwaliteiten én een goed vindbare website wist ik mijn bedrijf toch van de grond te krijgen”, blikt Van Hove terug op haar ondernemerspad.

Onlangs mocht ze met DaphneCommunicatie - want zo heet haar bedrijf - vier kaarsjes uitblazen. “Ik had vier opbouwende jaren achter de rug, en zat vol plannen voor het vijfde jaar. Tot ik het nieuws kreeg dat ik borstkanker heb. Geen klein knobbeltje, maar een grote agressieve tumor. Kanker in de zwaarste gradatie. Er gingen zoveel vragen door mijn hoofd. Hoe kon ik dat gemist hebben? Wat nu met mijn bedrijf en mijn inkomen? Hoe gaat mijn leven er de komende tijd uitzien?”

Alles even op pauze

Voor Van Hove was de diagnose een spreekwoordelijke klap in het gezicht. “Ik was echt verbaasd. Ik kanker? Ik voelde me helemaal niet ziek. Integendeel, ik ging vier keer per week sporten en voelde me topfit. Ik was me ook heel bewust van mijn lichaam en verzorgde het goed. Maar die tumor, die heb ik nooit gevoeld. Daardoor heeft dat ding heel lang onverstoord kunnen groeien.”  

“Omdat mijn kanker zo agressief is en niet alleen in mijn borst maar ook in mijn okselklieren zit, moet ik heel wat behandelingen ondergaan. Chemo, operaties, bestralingen, immunotherapie… Ik voel nu al dat mijn sterke lijf na de eerste therapieën behoorlijk verzwakt is. Chemo maakt je letterlijk kapot. Ik vraag me af of ik, met alles wat ik moet ondergaan, nog dezelfde energieke vrouw, dezelfde ambitieuze ondernemer zal kunnen zijn als ik dat ik nu ben."

“Ik hoop dat ik hier nóg sterker, nóg bewuster en nóg mooier als mens uitkom. Mijn leven, de plannen die ik had, die moet ik nu allemaal on hold zetten. Ik stond zo vol in het leven, het is gek dat ik dat nu allemaal moet laten vallen. Maar ik geloof erin dat ik over twee jaar een nog betere versie van mijzelf zal zijn en mijn gelukkige leven kan voortzetten.”

Niet zitten kniezen in een hoekje

Ondanks de omstandigheden blijft van Hove verrassend positief vooruitblikken. “Natuurlijk ben ik soms verdrietig, maar gelukkig is dat maar zelden. Ik pluk nog steeds de dag op de dagen dat ik mij goed voel. Ik kan nog steeds genieten van de mooie dingen die het leven te bieden heeft. Ook kan ik nog steeds ondernemer zijn en werken op de dagen dat ik mij goed voel. Af en toe verdrietig zijn mag, als je je daarna maar terug opraapt en weer doorgaat. Blijven hangen in zelfmedelijden heeft geen zin. Je moet niet vechten tegen de situatie, maar er in meegaan. Ondergaan, incasseren en accepteren. Ik heb geen enkele controle over de behandelingen die de medische wetenschap voor mij in petto heeft. Ik moet ze ondergaan om die sluipmoordenaar uit mijn lichaam te krijgen. Maar mijn mentale kracht en positiviteit, daar heb ik wél vat op.”

“Misschien zal ik over een aantal maanden of weken niet meer kunnen werken. Zal ik misschien te ziek zijn om opdrachten uit te voeren. Daar ben ik me heel erg van bewust. Maar zolang het gaat, ga ik door. Het geeft mij ook energie nog iets te kunnen betekenen. Nog iets van mijn ‘oude leven’ te kunnen voortzetten. Alhoewel ik wel wat pas op de plaats moet maken. Ik heb zo’n ontzettende drive en probeer nu vier weken te stoppen in de twee weken die ik per maand nog echt kan leven. Een onmogelijke opdracht. Ik moet temperen. Maar zolang ik nog kan, moet en ik wil ik er gewoon voor blijven gaan”, klinkt ze strijdvaardig.

En dat Daphne van Hove ervoor gaat, mag blijken uit de initiatieven die ze sinds haar diagnose al op poten zette. Eén daarvan is haar blog Kankertijd, waar ze anderen een intieme blik gunt op haar strijd. “Eigenlijk ben ik mijn blog gestart als een soort uitlaatklep. Even alles van me afschrijven. Tegelijk hoefde ik op die manier niet telkens opnieuw hetzelfde verhaal te vertellen aan mijn vrienden. Nu lezen ze mijn blog en weten ze meteen wat er zich weer allemaal heeft afgespeeld in mijn nieuwe leven met kanker.”

Maar ook onbekenden vinden steeds vlotter de weg naar haar blog. Veel mensen die met kanker te maken hebben (gehad), herkennen zich in de ervaringen die Van Hove met haar lezers deelt. “Het geeft echt een inkijk in wat iemand met kanker doormaakt. Heel herkenbaar voor veel mensen die met kanker te maken hebben gehad en een eye-opener voor zij die nog nooit persoonlijk met de ziekte te maken kregen. Vaak wordt het toch onderschat, of weten mensen niet goed wat daar allemaal bij komt kijken. Ik ben blij dat ik zo anderen wat beter kan informeren, of kan bewustmaken van wat kanker met je leven doet. Daarnaast geven de positieve reacties op mijn blogs mij echt energie.”

Als ondernemer je kwetsbare kant omarmen

Door zo open te zijn over wat er gaande is in haar leven, stelt Van Hove zich erg kwetsbaar op. Iets wat je misschien niet meteen zou verwachten van een ondernemer. Toch raadt ze andere ondernemers aan hetzelfde te doen in moeilijke tijden. “Het is ongelooflijk hoeveel steun je krijgt als je je kwetsbaar durft op te stellen. Heel wat van mijn klanten vertellen dat ze het begrijpen dat ik nu wat meer tijd nodig heb voor een project. Of ze zeggen ‘Daphne, de volgende opdracht is voor jou’. Ik krijg ongelooflijk aanmoedigende en hartverwarmende berichtjes, ook van onbekenden. Enkele van mijn vrienden zijn zelfs een crowdfundingactie voor mij op poten aan het zetten. Bijzonder toch? Niet te geloven uit hoeveel hoeken ik steun krijg. Mijn kwetsbaarheid is tevens mijn kracht.”

“De realiteit is dat ik de komende maanden een stuk minder productief zal kunnen zijn. En niet werken, betekent geen inkomen. In Nederland is een arbeidsongeschiktheidsverzekering voor kleine zelfstandigen niet te betalen. Dus zoek ik nieuwe kansen, nieuwe manieren om een inkomen te generen. Zoals misschien het uitbesteden van mijn aanvragen voor het maken van LinkedIn-profielen, waarvan ik dan een percentage krijg voor het aanleveren van een opdracht. Of het maken van een online training, als ik daar nog de tijd voor kan vinden. Ik móét gewoon door, want naast ondernemer ben ik ook moeder: ik wil mijn drie dochters een stabiele thuissituatie kunnen geven.”

“Kanker is een sluipmoordenaar”

Ze wil andere vrouwen waarschuwen voor deze verschrikkelijke ziekte, aldus een vastberaden Van Hove. “Wist je dat 1 op de 7 vrouwen te maken krijgt met borstkanker? Dat is enorm veel! Daarom wil ik tegen alle vrouwen zeggen: voel! Onderzoek jezelf! En ga bij twijfel naar je arts, hoe klein je twijfel ook is. Kanker is echt een sluipmoordenaar”

“Onlangs besloot een vriendin, naar aanleiding van mijn verhaal, ook zichzelf te onderzoeken. Ze voelde twee knobbeltjes. Gelukkig was zij er wel vroeger bij dan ik. Dat ik zo andere vrouwen help voorkomen dat zij hetzelfde moeten meemaken als ik… ook dat motiveert me enorm. Door mijn verhaal te vertellen, kan ik voor andere vrouwen misschien het verschil maken.”

“Het is moeilijk te voorspellen hoe ik de komende tijd eraan toe zal zijn. Wat wel zeker is, is dat mijn leven zoals ik dat leefde voor minstens twee jaar even op stop gezet is. En dan durf ik nog niet te denken aan de lange nasleep die mijn herstel zal kennen. Toch probeer ik nog steeds alles uit het leven te halen wat erin zit en pak ik mijn geluksmomenten. Want in een hoekje zitten huilen en zielig zijn: dat brengt me nergens.”

Zelf je borsten onderzoeken helpt om borstkanker vroeger op te sporen en je kans op volledige genezing te vergroten. Een uitgebreide gids over hoe je dat doet, vind je hier.