Elektrische deelmobiliteit is booming business, en dat had Bram Vandeperre drie jaar geleden al begrepen. De oprichting van Scooty had heel wat voeten in de aarde - “de voorbije drie jaar waren één lange aaneenschakeling van stress en onzekerheid” - maar vandaag snorren er in Brussel en Antwerpen intussen zo’n 300 elektrische deelscooters rond. De 31-jarige ondernemer is er rotsvast van overtuigd: de elektrische scooter heeft troeven zat om uit te groeien tot een volwaardig alternatief op het vlak van stedelijke mobiliteit.

Vandeperre studeerde in de VS - waar hij het ondernemerschap min of meer ingelepeld kreeg - werkte vervolgens een tijdlang in een investeringsfirma in Saoedi-Arabië, maar keerde finaal toch terug naar zijn heimat België. “In het Midden-Oosten werkte ik keihard”, doet de Brusselaar zijn verhaal. “Ik heb daar heel veel geleerd, maar zat er in een sector waarin het enkel om centen draaide. Ik zocht meer, en droomde van een job met een zekere maatschappelijke impact.”

“Toen ik in 2014 opnieuw op Belgische bodem landde, heb ik bij Vlerick eerst nog een jaar marketing en management gevolgd. Daar werd heel wat afgepraat over ondernemerschap, en op het einde van de rit startte ik samen met twee klasgenoten een ngo op in Zuid-Afrika. Om maar te zeggen: het idee om zelf iets uit de grond te stampen, heeft er altijd wel wat ingezeten.”

Moeizame start

Scooty zag eind 2015 het daglicht, in een Brussels café. “De eindeloze files in de hoofdstad, de milieuproblematiek én de opkomst van andere deelprojecten in steden zoals Parijs of Berlijn overtuigden ons van het idee dat er ook bij ons ruimte moest zijn voor een vernieuwend initiatief”, vertelt Vandeperre.

© MORREC

De eerste Scooties waren van Chinese makelij, en werden in 2016 vanuit Barcelona naar Brussel overgebracht. Waar de drie oprichters de nodige technologie om de scooters overal online te kunnen volgen én met een app te bedienen haast letterlijk op straat inbouwden. “Toen die klus eindelijk geklaard was, bleken nog amper vijf voertuigen ook effectief te starten. Ons bedrijfje was groen, innovatief én hoogtechnologisch. Dat klinkt sexy, maar die medaille heeft ook een keerzijde. Zo vonden we aanvankelijk bijvoorbeeld maar heel moeilijk een verzekeraar die bereid was om met ons in zee te gaan.”

“Ook puur technologisch was de opstart een ware beproeving: de scooters communiceerden met een Russische satelliet en alle data werden doorgegeven via een app, maar in de beginmaanden gebeurde het regelmatig dat een toestel gewoon blokkeerde tijdens de rit. Achteraf bekeken hadden we veel te weinig geld opgehaald om zo’n kapitaalintensief bedrijf te kunnen opstarten, de eerste maanden waren dus echt wel hels”, klinkt het.

Aaneenschakeling van stress en onzekerheid

Het startkapitaal werd opgehaald bij fools, friends and family, aldus Vandeperre. “Er was ook wel wat belangstelling bij enkele binnen- én buitenlandse durfkapitalisten, maar met de bedragen die zij wilden investeren, zouden we telkens maar hooguit zes maanden verder raken. In ruil voor de grootste hap van de aandelen, waardoor we meteen ook de controle over ons bedrijfje zouden verliezen. Dat zag ik niet zitten, omdat die duurzame bedrijfsmissie voor mij echt centraal moest blijven staan.”

Op een gegeven moment kan je niet meer terug: de trein begint te bollen, je hebt al een pak centen geïnvesteerd en dus is falen gewoonweg geen optie meer

“Elke dag was het knokken om onze rekeningen te kunnen betalen, en de stress was torenhoog. Ook dat is dus ondernemen. Als ik nu terugblik op mijn leven van de voorbije drie jaar, dan is dat één lange aaneenschakeling van stress en onzekerheid geweest”, maakt Vandeperre er geen geheim van. “Terwijl de meeste vrienden hun leven intussen netjes op de rails hebben gekregen, werd ik op zondagochtend uit mijn bed gebeld door mijn eerste klanten. Mijn vriendin kan het woord Scooty amper nog horen (lacht). Tegelijk kan je op een gegeven moment ook niet meer terug: de trein begint te bollen, je hebt al een pak centen geïnvesteerd en dus is falen gewoonweg geen optie meer.”

Dekkingsgraad verbeteren na kapitaalinjectie

Intussen zijn we haast drie jaar verder, en is Scooty stilaan op kruissnelheid gekomen. In Brussel rijden er vandaag al zo’n honderd elektrische scooters rond, In Antwerpen zijn dat er zelfs twee keer zoveel. “Daar dekken we nu bijna het volledige gebied binnen de Singel,” geeft Bram Vandeperre aan. “In Brussel zijn er nog heel wat grijze zones waar je onze scooters nog niet terugvindt, maar we maken ons sterk dat we ook daar de dekkingsgraad nog dit jaar sterk zullen verbeteren.”

© MORREC

“We zijn nog heel klein, dat beseffen we, maar we hopen nu heel snel te kunnen groeien. Daarvoor is er evenwel ook heel veel vers kapitaal nodig, en mede daarom zijn we onlangs ook ingegaan op het overnamebod van Europcar Mobility Group. Dankzij die kapitaalinjectie zullen we de komende maanden veel sneller kunnen opschalen.”

Uitgroeien tot volwaardig alternatief

Wie gebruik wil maken van Scooty moet zich eerst online registreren en een kopie van zijn identiteitskaart doorgeven, om fraude en diefstal tegen te gaan. Eens die procedure afgerond, krijg je toegang tot de app en kan je op de kaart opzoeken waar in de buurt zich ergens een elektrische scooter bevindt. Met de app kan je de scooter ontgrendelen en starten, en krijg je ook toegang tot de topcase, waarin zich een helm bevindt. Voor een ritje betaal je 0,25 euro per minuut. Vervolgens laat je de scooter opnieuw achter, in de zone waarbinnen Scooty actief is. “Af en toe lapt een klant die regel aan z’n laars, en vinden we onze scooter buiten die zone terug, maar daar maken we voorlopig geen punt van,” aldus de founder.

“Voor een starter is customer-centricity nu eenmaal heel erg belangrijk. Zeker in Brussel hopen we het aantal deelscooters nu zo snel mogelijk fors te kunnen opdrijven, zodat we ook de zone waarbinnen Scooty beschikbaar is stevig kunnen uitbreiden. Daarnaast willen we binnenkort ook een soort van maandabonnement aanbieden, waardoor je een vast aantal minuten per maand gebruik kan maken van een elektrische scooter. Daarmee zouden onze elektrische scooters dan echt kunnen uitgroeien tot een volwaardig dagelijks alternatief voor andere vervoersmodi in de stad.”

(© MORREC)

Vervangbatterijen

“Tot vandaag staat Europa heel erg achter op vlak van elektrische mobiliteit,” stelt Vandeperre. “In steden zoals Parijs of Berlijn begint die markt zich nu echt heel snel te ontwikkelen, en ook de technologie is op drie jaar tijd heel sterk geëvolueerd. Toch blijft het technologisch en organisatorisch ook nu nog een heel uitdagend verhaal: je hebt enerzijds de deelsoftware en de verbinding met satellieten, anderzijds is er de complexe hardware. Zo moeten we de lege batterijen telkens ook oppikken en aan het stopcontact leggen om ze opnieuw op te laden met groene stroom. Daarvoor hebben we een systeem opgezet met brandkasten met vervangbatterijen, op verschillende plaatsen in de stad. Het gemiddelde bereik van zo’n elektrische scooter is immers niet veel meer dan vijftig kilometer.”

Logistiek is het een stevige uitdaging, maar we hebben intussen wel geleerd dat je zo’n systeem heel sterk kan optimaliseren als je handig gebruikmaakt van nieuwe technologie en data

“Logistiek is dit dus een stevige uitdaging, maar we hebben intussen wel geleerd dat je zo’n systeem heel sterk kan optimaliseren als je handig gebruikmaakt van nieuwe technologie en data. We willen onze klanten nu bijvoorbeeld ook de nodige incentives geven om een scooter met een bijna lege batterij zo dicht mogelijk bij een van onze oplaadpunten achter te laten, zodat wij de batterij sneller kunnen vervangen. Intussen hebben we ook een heus callcenter opgezet dat 24 uur per dag bereikbaar is, vanuit het besef dat die klantvriendelijkheid essentieel is om onze verdere groei te ondersteunen.”

Humans of Scooty

Scooty mikt resoluut op het community-gevoel. “Onze gebruikers zijn doorgaans mensen die ook echt geloven in een andere en duurzame mobiliteitsaanpak. Om dat community-gevoel een extra boost te geven en tegelijk ook nieuwe klanten te lokken, zijn we onlangs gestart met Humans of Scooty, naar het voorbeeld van het razend populaire Humans of New York. Daarvoor contacteren we klanten en vragen hen een foto te nemen op of bij hun elektrische scooter, met daarbij een korte quote waarin ze uitleggen waarom zij Scooty nu precies gebruiken of bijzonder handig vinden. Die foto’s worden dan gepost en gedeeld op Instagram of Facebook, waardoor onze klanten op termijn ook een beetje ambassadeurs van het bedrijf worden.”

“Het is natuurlijk een langetermijnstrategie, maar ik geloof veel meer in zo’n aanpak dan in agressieve campagnes op korte termijn. Voorlopig zijn we in België nog uniek met onze elektrische deelscooters, maar ooit komen er ongetwijfeld nieuwe kapers op de kust en dan kan het community-gevoel wellicht het verschil maken.”