(Photo: Facebook)

Gezien de gigantische kracht van de coronastorm die door onze wereld raast, vinden alle Techmag-interviews momenteel via Zoom plaats. Middenin deze crisis zit ook Björn Soenens, Amerika-correspondent en journalist voor de VRT. “Filosofisch gezien is het niet zo slecht om te weten dat je slechts een klein deeltje bent van een groter geheel”, mijmert hij tijdens ons gesprek.

Individualisme versus collectivisme

Björn Soenens zit dan wel gekluisterd aan een bureau in zijn New Yorks appartement, de VRT-journalist lijkt nog even gedreven om verslag uit te brengen over de schrijnende situaties die zich op Amerikaanse bodem afspelen. “Ik zit vol adrenaline om de mensen in België te laten weten wat hier allemaal gebeurt”, zegt hij aan het begin van ons gesprek. “Sterker nog, voor mij voelt dat als een soort plichtsbewustzijn. Journalisten schrijven een kladversie van de geschiedenis. Dus is het onze taak om dat zo goed mogelijk te doen. Ook al heb ik niet langer de mogelijkheid om ter plaatse te gaan, want we zitten in een onzichtbare gevangenis. Maar ik roei met de riemen die ik heb.”

Niemand weet hoe de wereld er morgen gaat uitzien. Maar een ding is zeker: dit is een breuklijn

Soenens ziet het als één groot experiment om ons te wapenen tegen wat hij noemt ‘de post-coronawereld’. Daar houdt hij zijn hart voor vast. “Krijgen we meer individualisme, of net meer collectivisme? Sluiten de landen hun grenzen, houden ze vliegverkeer tegen en wordt sociaal contact aan banden gelegd? Of gaan de landen meer dan ooit samenwerken? Niemand weet hoe de wereld er morgen gaat uitzien”, zucht hij. “Maar een ding is zeker: dit is een breuklijn.”

Koelbloedigheid

Panikeren helpt niet, zelfs niet in Noord-Amerika, dat op vlak van gezondheid een derdewereldland is. “Angst werkt verlammend, en daar wordt het gros van de bevolking momenteel mee geconfronteerd. Nochtans kan kalmte ons redden, ook al is dat vreselijk moeilijk. Want controleverlies doet vreselijke dingen met een mens”, weet Soenens.

Zelf kreeg hij al meermaals de vraag waarom hij niet gewoon naar België terugkeert. “Maar de gedachte alleen al maakt mij nerveus”, vervolgt hij. “Vergelijk het met een kunstenaar die klei nodig heeft om zijn werk te construeren. Bij mij is dat verontwaardiging van wat er allemaal gebeurt. Dat helpt mij om verhalen te vertellen en om de wereld in de mate van het mogelijke een stukje beter te maken. Vergelijk het met wat de Amerikaanse auteur Joan Didion zegt: ‘in order to survive I need to tell stories’.”

Ik distantieer mijzelf als het ware van dit thema. Ik ben te hard gebrand om verhalen te vertellen

Hoe de journalist er dan voor zorgt dat hij emotioneel niet ten onder gaat? “Opnieuw: koelbloedigheid is geboden”, beklemtoont de West-Vlaming. “Dat is niet gemakkelijk, maar mijn job heeft mij daartoe gedwongen. Ik vergelijk het met de psychologische term dissociatie (een geestesgesteldheid waarin bepaalde gedachten, emoties, waarnemingen of herinneringen buiten het bewustzijn worden geplaatst; nvdr).”

“Ik distantieer mijzelf als het ware van dit thema. Ik ben te hard gebrand om verhalen te vertellen. Mocht ik dat niet meer kunnen doen, dan zou het voor mijn mentale welzijn een grote lijdensweg betekenen. Daar moeten we even bewust voor zijn als voor onze fysieke gezondheid.”

Ook in deze Techmag aflevering:

  • Hoe Björn Soenens soms afleiding moet zoeken
  • Waarom Björn gelooft in impulsieve goeddoenerij
  • Björn over minder materialisme en meer menselijkheid
  • En nog veel meer, natuurlijk!

Benieuwd naar meer? Abonneer je op het Techmag YouTube-kanaal en mis geen enkel ondernemersverhaal!