Deze geëngageerde Belgisch-Armeense onderneemster combineert eigen kledinglijn met consultancy: “Het draait om de boodschap”

Al in haar tweede masterjaar lanceerde Mariam Harutyunyan (26) haar fashion label KinArmat, een empowering kledinglijn die de tongen moest losmaken over gender equality. Tegenwoordig is KinArmat haar fulltime bezigheid, en brengt de geëngageerde Belgisch-Armeense onderneemster haar boodschap niet meer alleen over met kledij maar ook door haar schouders te zetten onder verschillende projecten. Kiezen? Dat wil ze niet. “Ik wil de gender- en etnische kloof dichten. De kledinglijn is één manier om dat te doen, mijn consultancy een andere.”

Tijdens haar tweede masterjaar werd gefluisterd dat ze haar diploma niet zou halen, omdat de combinatie van een eigen kledinglijn en een thesis, die vooral bestond uit lange dagen in het labo, onmogelijk zou zijn. En toch stond Mariam Harutyunyan in 2019 met een diploma in de hand klaar om zich volledig op haar eigen onderneming te storten. Tenminste, nadat ze toch heel even poolshoogte had genomen in de corporate wereld.

“Ik moest op dat moment kiezen. Ik kon een PhD doen in het labo waar ik mijn thesis had gedaan maar zag het niet zitten om vier jaar lang met hetzelfde bezig te zijn. Een andere optie was KinArmat uitbouwen, of ik kon op zoek gaan naar een job. En hoewel ik wel gesolliciteerd heb, wist ik op voorhand al dat ik in die bedrijven niet terecht wilde komen. Die reactie kreeg ik trouwens ook terug: dat de jobs waarvoor ik in aanmerking kwam te monotoon zouden zijn voor mij. Ik ben dus, met de nodige angst, voluit voor het ondernemen gegaan.”

Mee verandering brengen

Dat ondernemerschap zat er al vroeg in: “Mijn ouders zijn heel ondernemend en ook mijn grootouders hebben hun leven van nul opgebouwd. Just do your own thing zit er dus erg ingebakken”, vertelt Harutyunyan. “Ik denk dat die ondernemerszin dus altijd in mij heeft gezeten, maar je moet het wel zelf beseffen en de nodige kansen krijgen. Of zelf creëren. Zo heb ik tijdens mijn studententijd zelf een vereniging opgericht, waarin ik mijn skills kon ontwikkelen.”

Ze begon haar missie onder de naam KinArmat (Armeens voor ‘vrouwelijke roots’) met een eigen kledinglijn en zette het op een organische manier verder met een heuse consultancy business. “In 2018 heb ik de kledinglijn gelanceerd. Dat waren toen vooral t-shirts met feministische quotes, die konden dienen als conversation starter. Ik wilde vrouwen meenemen in het verhaal en hun zelfvertrouwen boosten. Na mijn studies ben ik begonnen met consultancy rond inclusive marketing en sustainable innovation omdat dat daar eigenlijk goed bij aansluit: het zijn twee manieren waarop ik de gender- en etnische kloof wil helpen dichten.”

Op de vraag hoe ze de projecten selecteert waar ze haar schouders onder wil zetten, is Harutyunyan heel duidelijk: “Als ik mee aan de kar kan trekken om samen iets in beweging te brengen, en ik sta er volledig achter, dan doe ik mee. Dat is ook waarom die sollicitaties mij minder goed afgingen: ik wil niet gewoon uitvoeren of kleine dingen doen, ik wil mee strategieën bedenken en verandering brengen.”

Diversiteit is meer dan alleen communicatie

En dat doet ze ondertussen ook bij A Seat At The Table, de organisatie die kansarme jongeren wil laten doorgroeien naar de bedrijfswereld. “Ik ging naar de launch omdat ik doorhad dat het iets mooi was, dat echt een meerwaarde kon zijn. Ik begon er als lid en groeide snel door tot project manager. Ondertussen help ik mee met het uitbouwen van de organisatie en ben ik verantwoordelijk voor onze partnerships. Het wordt een spectaculair jaar, al zeg ik het zelf.”

Ook bij de partners van A Seat At The Table springt de onderneemster bij. “Ik houd mij graag bezig met zo’n projecten. Bedrijven willen graag meer diversiteit, maar werken dan bijvoorbeeld enkel aan hun communicatie. Het is meer dan dat: het is je communicatie, maar het is ook mensen aannemen en behouden, de cultuur veranderen, noem maar op: daar probeer ik met A Seat At The Table verandering in te brengen bij onze partners. Want om jongeren die kans te geven, moet de verandering in de bedrijven ook plaatsvinden.”

Een divers team hebben, doet al heel veel, klinkt het. “Hoe diverser je team, hoe meer ideeën en kansen je creëert voor je onderneming. En met diversiteit bedoel ik zowel gender als etniciteit als leeftijd. Als je veel verschillende mensen in je team hebt, heb je meteen ook veel oplossingen voor problemen waar je anders misschien niet eens bij stilstaat. Zo kan je sneller schakelen.”

Want we zijn er nog niet, op het vlak van gender- en etnische gelijkheid. “Er is nog veel werk. Maar ik zie ook wel verandering, en de wil om verandering te brengen. Hoewel in België dingen vaak heel traag gaan, omdat de ideeën er wel zijn, maar beslissingen niet snel genoeg genomen worden.”

Snel durven schakelen

En net door die Belgische traagheid was het afgelopen jaar voor de beginnende consultant absoluut geen pretje: “In België zijn we tijdens de crisis heel closed-minded geweest, waardoor ik veel stress heb gehad. Ik overwoog zelfs heel even om voor een 9-to-5-job te solliciteren”, lacht Harutyunyan. “Vanaf maart zou mijn grootste business de consultancy zijn maar al die opdrachten vielen dus ineens weg. Organisaties hadden zoiets van ‘marketing, da’s nu niet onze prioriteit’, terwijl je dat toch echt nodig hebt als je na zo’n crisis top of mind wil blijven.”

“Gelukkig kreeg ik op dat moment een project aangeboden uit Londen - daar hadden ze wel door waarin ze moesten investeren. Dat was mijn eerste grote project in de lockdown, en het kwam van buiten België, want hier zaten we nog in overlevingsmodus. Maar net op zo’n momenten moet je opportuniteiten zien en niet zoveel schrik hebben om iets nieuws te proberen en te schakelen. Akkoord, je bedrijf is geraakt, je project is geraakt, maar wat is de volgende stap? Daar waren ze in het buitenland veel sneller in dan hier.”

En na een paar maanden stond haar hele onderneming weer op de rails. “Ik heb heel hard gewerkt, en heel veel dingen gedaan, en tegen het einde van het jaar zag ik weer licht aan het einde van de tunnel”, zegt Harutyunyan. “Wat je als ondernemer vaak niet beseft is dat de vruchten eerst moeten groeien, voor je ze kan plukken. Dan is het gewoon even doorzetten, tot die vruchten rijp zijn. En dat is exact wat ik heb gedaan.”