Stef Van De Gehuchte, founding CEO van Blue Lines, spreekt niet graag van een vertaalbureau. Zijn bedrijf is veel meer dan dat. Een compagnon de route, zo omschrijft hij het zelf, want dat dekt beter de lading. De grootste worden? Dat is nooit de ambitie geweest. Wel de beste zijn én blijven. Kwaliteit boven kwantiteit dus. “Als jij de slimste persoon in de kamer bent, dan zit je in de verkeerde kamer.”

Van De Gehuchte zet geen plannen meer in de koelkast, vertelt hij. “Het is beter van spijt te hebben van dingen die je gedaan hebt maar niet goed verlopen zijn, dan van dingen die je niet gedaan hebt. De gedachte ‘hoe zou dat gelopen zijn’ zal je levenslang achtervolgen.”

Het is een levensles waar helaas een prijskaartje aan hing, maar die hij ons gratis en voor niks meegeeft. Dit zijn de drie kantelmomenten die Stef Van De Gehuchte hebben gemaakt hebben tot de ondernemer die hij vandaag is.

1. Dat ene telefoontje dat alles veranderde

Lucia was een ex-collega van Sam, zijn beste vriend. Toen Sam van haar de vraag kreeg of hij voor de Europese Commissie wou vertalen, sloeg die het aanbod vriendelijk af maar tipte hij Stef Van De Gehuchte. “Als vertaler in bijberoep moest ik daar niet lang over nadenken. De Europese Commissie als klant hebben is als een vertalersdroom zien uitkomen.”

Een half jaar later, toen alles concreet werd, kreeg Van De Gehuchte het bewuste telefoontje van Lucia: “Zou je het persbericht van DG Regio kunnen vertalen naar het Nederlands?” Op dat moment was hij eigenlijk net gestopt met zijn bijberoep.

Gelukkig was Sofie, zijn toenmalige vriendin en huidige vennote, net zelfstandig geworden en kon zij Lucia’s opdracht aannemen. Toen die laaiend enthousiast was over de Nederlandse vertaling ging de bal aan het rollen: het persbericht mocht vertaald worden naar alle (!) Europese talen. “Eigenlijk waren we toen nog niet eens een vertaalbureau. We hebben dus een tandje moeten bij steken om al die vertalers te vinden, te selecteren én te testen. En dat was veelal in talen die we zelf niet machtig zijn, een hele opgave dus. Maar uiteindelijk is dat allemaal goed verlopen.”

En toen kwam de uitbreiding van de Europese Unie en verdubbelde het aantal talen bijna. “Het waren heftige beginjaren maar ik ben nog altijd blij dat ik Sofie destijds heb aangespoord om Lucia’s opdrachten te blijven aannemen”, zegt Van De Gehuchte. “Ook al was het eigenlijk nooit haar bedoeling geweest om een vertaalbureau op te richten (lacht).” Logisch, want door die ene vraag is Blue Lines ontstaan.

2. Een geleidelijke crash

Zoals Van De Gehuchte reeds aanhaalde, waren de beginjaren van Blue Lines zeer heftig. Eigenlijk had hij toen iemand nodig die hem eens goed wakker schudde, geeft hij zelf aan. “We waren heel hard aan het groeien maar deden eigenlijk nog alles zelf. Wat als het plots fout ging?”

Je voelt het al aankomen … Ze stevenden af op een nachtmerrie: “Onze klanten, en wij dus ook, voelden de financiële crisis van 2008 iets later. In 2010 draaiden we plots 35% minder omzet, terwijl anders de leuze ‘the sky is the limit’ was. In 2011 deden we het iets beter en dachten we dat het ergste achter de rug lag.”

“Maar toen, in 2012, kregen we een fameuze oplawaai. Onze grootste klant, verantwoordelijk voor meer dan helft van onze omzet, was een bedrijf dat diensten leverde aan de Europese Unie. Het management had zich proberen vrij te kopen van de moederholding, maar dat werd hen niet in dank afgenomen. Integendeel: beide managers werden met hun klikken en klakken buitengegooid, samen met alle leveranciers die aan hen gelinkt waren.” Blue Lines dus ook. En dat deed pijn, veel pijn.

Ons ‘product’ was goed, maar bepaalde belangrijke aspecten van het ondernemerschap, zoals sales en marketing, hadden we compleet verwaarloosd

Achteraf gezien waren ze succesvol maar eigenlijk bezig als ‘amateurs’. Stef Van De Gehuchte verklaart zich nader: “Ons ‘product’ was goed, maar bepaalde belangrijke aspecten van het ondernemerschap, zoals sales en marketing, hadden we compleet verwaarloosd.”

Het is maar door enkele Plato-trajecten te volgen dat Van De Gehuchte leerde denken als een goede huisvader. “Hoe goed de zaken ook gaan, let steeds op. Je veegt van alles onder de mat, maar dat stapelt zich op. Voor je het goed en wel beseft, is die mat weg en struikel je. Knal op je gezicht.” Een enorm belangrijk leermoment!

3. Collateral damage

Van De Gehuchtes derde kantelmoment vindt plaats op 12 oktober 2016, een dag die in zijn geheugen staat gegrift. Een weliswaar goedaardige maar vrij grote hersentumor duwde tegen zijn hersenstam en moest zo snel mogelijk operatief verwijderd worden. “De meeste mensen komen daar vrij goed uit, al wist ik dat de kans op collateral damage één op drie was. Elke hersenzenuw heeft haartjes en elk haartje heeft een functie. Tijdens de hersenoperatie werden er helaas enkele haartjes geraakt. De impact daarvan is tot op de dag van vandaag vrij groot: de helft van mijn gezicht is verlamd en ik ben doof aan één oor, naast nog wat minor inconveniences.”

Het belangrijkste als ondernemer is een klankbord hebben. Heel veel mensen hebben de stroom die jij opzwemt al opgezwommen

En Van De Gehuchte zou Van De Gehuchte niet zijn als hij de positieve kant van het verhaal niet zou belichten: “Ik heb er ook wel veel uit geleerd. Afstand nemen, of dat nu in het privéleven of in het professionele leven is, is zó belangrijk. Las voldoende rustmomenten in: niet om in je hangmat te liggen maar om eens te kijken naar wat je aan het doen bent en waarom. Lig je nog steeds op koers?”

Volgens hem staan te weinig mensen stil bij die belangrijke vragen. “Een hersentumor komt met heel veel inzichten, maar ik zou het toch niemand aanraden. Probeer die inzichten maar op een andere manier te verkrijgen”, grapt hij.

Tot slot geeft De Gehuchte nog enkele wijze woorden mee aan collega-ondernemers: “Het belangrijkste is een klankbord hebben. Heel veel mensen hebben de stroom die jij opzwemt al opgezwommen. Zij weten wat je vooral niet moet doen. Er is zo’n uitdrukking die zegt: als je de slimste persoon in de kamer bent, dan zit je in de verkeerde kamer. Laat je omringen door mensen die je bijstaan in zaken waar je zelf niet goed in bent en bij wie je terechtkan als het goed maar ook niet goed gaat. Zo’n mensen in je netwerk hebben is goud waard. The network always wins. Dat is gewoon zo!”

“Zorg ook dat je die mensen een beetje leert kennen. Voeg ze niet gewoon toe op LinkedIn maar probeer te achterhalen wie die mensen zijn, wat jij voor hen kan betekenen, wat zij voor jou kunnen betekenen… En ook: stel niet uit tot morgen, echt niet doen! Je krijgt er gegarandeerd spijt van. Spring en je leert wel vliegen onderweg. Het is misschien een boutade, maar ze klopt wel.”

Benieuwd naar het ganse verhaal van Stef Van De Gehuchte? Beluister hieronder de podcast: