Het cliché van de ondernemer die in de eigen parkeergarage begon? Check! Vasco Marin bood er vanaf 2013 met twee vrienden goedkope printeroplossingen aan die ze zelf gingen halen in Zwitserland. Sindsdien laat Breex duizelingwekkende groeicijfers optekenen: terwijl het bedrijf in 2017 nog 10 medewerkers telde, zijn dat er amper vijf jaar later maar liefst 130. Bovendien steeg de omzet in 2021 met 100% en ging het aantal klanten van 900 naar meer dan 4.500 klanten. “Liever proberen en falen dan eindeloos plannen en onderzoeken”, vindt de 34-jarige founding CEO.

Niets zo saai als niet groeien

Breex helpt bedrijven om hun administratie op de meest efficiënte manier te digitaliseren: van personeelsadministratie tot de installatie van laadpalen en het managen daarvan. Een gat in de markt aangezien het groeibedrijf vandaag 130 medewerkers telt en vestigingen heeft in België, Nederland, Duitsland en Frankrijk. En als het van zaakvoerder Vasco Marin (34) afhangt, is dat nog altijd maar het begin.

“Het was nooit de bedoeling om dergelijke proporties aan te nemen”, geeft Marin grif toe. “Maar gaandeweg zijn we meegegaan in die groei, zodat het intussen onze ambitie is om daar nog veel verder in te gaan. In die zin zelfs dat het vandaag onze ingesteldheid en mentaliteit is dat niets zo saai is als niet groeien. Moét het? Niet per se, want groeien om te groeien houdt geen steek - dan spreek je gewoon om imperialisme, letterlijk het veroveren van de markt.”

Je vindt het logisch dat jouw oplossing bestaat en je doet er alles aan om die onder de mensen te verspreiden. Dat inzicht leeft bij Breex des te meer omdat wij onze oplossingen hebben ontwikkeld vanuit eigen noodzaak

“Maar wij doen het omdat we geloven in waar je mee bezig bent. Je vindt het logisch dat jouw oplossing bestaat en je doet er alles aan om die onder de mensen te verspreiden. Dat inzicht leeft bij Breex des te meer omdat wij onze oplossingen hebben ontwikkeld vanuit eigen noodzaak. We liepen ergens tegenaan in onze administratie en bedachten daar een tool voor omdat de oplossingen op de markt hoogstens OK-ish waren. Die bleek dan zodanig goed te werken dat we besloten deze te verkopen. Als het voor ons nuttig is, willen we dat zoveel mogelijk andere bedrijven daar ook kunnen van profiteren. We krijgen zelfs voet aan wal in Nederland, waar administratieve omgevingen nochtans veel beter georganiseerd zijn dan bij ons.”

Leve de angst voor het onbekende

Het leuke is, volgens de Sint-Niklase ondernemer, dat die continue groei het allemaal zo boeiend maakt. “Je leert elke dag bij doordat je altijd wel ergens tegenaan loopt waar je niet voor opgeleid bent, geen ervaring mee hebt, de mensen niet voor hebt,... Maar je bent altijd samen aan het ondernemen, dus pak je die angst voor én nieuwsgierigheid naar het onbekende samen aan.”

“Dat gevoel houdt ook nooit op”, benadrukt Marin. “We staan nu voor een volgende groeifase - waarin we voor de eerste keer kapitaal zullen ophalen - maar zonder idee hoe we dat concreet gaan aanpakken. Net dat maakt het allemaal zo ontzettend interessant. Tot nu toe zijn we puur organisch gegroeid - waar we trouwens bijzonder trots op zijn - maar we belanden stilaan in een fase dat we extern kapitaal nodig zullen hebben om ons groeiverhaal te kunnen blijven waarmaken.”

Vallen en opstaan

Het onbekende avontuur tegemoet gaan betekent soms ook een misstap begaan, iets waar de CEO van Breex helemaal geen moeite mee geeft. “Ondertussen zijn ongeveer de helft van mijn producten of ideeën mislukt. Is dat erg? Helemaal niet. Als je dit cijfer zou vergelijken met meespelen met de Lotto of EuroMillions is vijftig procent slaagkans zelfs heel aanvaardbaar.”

“Bovendien onderneem ik altijd volgens het motto ‘liever proberen en falen dan eindeloos plannen en onderzoeken’. Je kan maanden of zelfs jaren nadenken over een bedrijfsstructuur maar tegen dat je die eindelijk op poten hebt, kan je bedrijf al zodanig veranderd zijn dat die niet meer geschikt is. Ik probeer liever dingen uit dan duizenden euro’s te betalen aan een studiebureau en de resultaten daarvan af te wachten. Dat het met vallen en opstaan is, neem ik er graag bij.”

Ik probeer liever dingen uit dan duizenden euro’s te betalen aan een studiebureau en de resultaten daarvan af te wachten. Dat het met vallen en opstaan is, neem ik er graag bij

Of hij een voorbeeld van zo’n vergissing kan geven? Marin knikt. “Toen corona uitbrak en thuiswerk opeens de norm werd, kreeg ik het lumineuze idee om monitoring-software te ontwikkelen waarmee ondernemers de start- en stoptijden van hun medewerkers thuis konden opvolgen. Dat was op zijn zachtst gezegd geen goed idee: niemand vond het fijn om te controleren of gecontroleerd te worden. Het gaat erom dat je uit zulke failures leert. Bijvoorbeeld dat je in alles ook rekening moet houden met de privacy van mensen.”

“Fouten maken is echter menselijk: je probeert het ene keer zus, dan probeer je zo en je gaat verder met hetgeen wel werkt. Voor sommigen is zo’n werkwijze de hel maar zij die daaraan kunnen aanpassen, zijn mensen die alles kunnen bij om het even welk bedrijf. Dat zijn de profielen die wij bij Breex zoeken.”

Unicorn worden

Groeien is fijn, blijkt uit alles wat Vasco Marin vertelt. Dat betekent ongetwijfeld ook ambitieuze toekomstplannen. “We weten waar we binnen x aantal jaar willen staan met het bedrijf en hebben dat ook als een officieel groeiplan op papier gezet. In mij hoofd stel ik me die doelen echter nog véél ambitieuzer, maar die houd ik liever voor mezelf”, zegt de ondernemer met een veelbetekenende glimlach op zijn gezicht.

In mij hoofd stel ik me de doelen altijd nog véél ambitieuzer, maar die houd ik liever voor mezelf

“Kijk, als je mikt op 100, zal je misschien op 80 uitkomen. Maar als je je doel op 1.000 zet, zal je gemakkelijker op die 100 landen. Hoe hoger je mikt, des te hoger je uiteindelijk zal eindigen. Net zoals dat in topsport het geval is. Ons doel is uiteindelijk een speler te worden met dezelfde schaalgrootte en internationale weerklank als Showpad en Odoo. Een unicorn? Waarom ook niet? Nu ben ik blijkbaar toch in mijn hoofd aan het laten kijken (lacht). Maar een mens mag dromen, toch?”

Militaire opleiding

De drive van Vasco Marin is deels terug te brengen tot zijn jeugd. Toen hij zijn leerkracht liet weten dat hij na het middelbaar naar de Koninklijke Militaire School zou trekken, kreeg hij als reactie: ‘Manneke, jij gaat nooit slagen bij Defensie, laat staan dat je ergens gaat geraken in het leven’. In het beroepsleven werd hij bovendien ontslagen en kreeg hij het etiket ‘paljas’ opgeplakt. “Toen dacht ik: ik wil en zal hen nu eens allemaal het tegendeel bewijzen. En dat heb ik gedaan. Ook al omdat de drang er eigenlijk altijd geweest is. Nomen est omen?”

“In mijn geval - ik ben effectief vernoemd naar de beroemde ontdekkingsreiziger Vasco Da Gama - gaat die vlieger absoluut op. Er zit een eeuwige drang en goesting in mij om risico’s te nemen. En uit mijn ervaring aan de Koninklijke Militaire School heb ik ook de nodige ondernemerslessen meegekregen: hoewel ik daar niet honderd procent op mijn plaats zat, heb ik er geleerd dat je je nooit anders moet voordoen dan je bent. In de Koninklijke Militaire School zit je 24 op 24 samen op één kamer en kan je je niet wegstoppen. Het is geen toeval dat mensen met een militaire opleiding in het leven vaker wel dan niet op hun pootjes terechtkomen.”