“Ons ecosysteem in de mediasector kan perfect ook gebruikt worden in andere sectoren waar freelance werken de norm is”

Tom Van Haute, founder van House of Media (© Bram Laebens)

Als er iets is waar Tom Van Haute rotsvast in gelooft, dan is het de kracht van een groep. Het deed de Gentse audio engineer besluiten om zelf een community voor creatieve freelancers op te richten. “Wanneer gelijkgestemden hun krachten bundelen, creëren ze een meerwaarde voor elk individu. Samen kun je ferme schokken opvangen”, stelt de 36-jarige founder van House of Media die sinds zijn jeugd een ernstige ziekte met zich meedraagt. “Het is de bron van mijn oneindige wil om leven en werk voor iedereen zo fijn mogelijk te maken.”

House of Media - of HoMe - is aan de oppervlakte een mediabedrijf waar je kan aankloppen als je een campagne wil lanceren, een video wil maken, broedt op een podcastidee of op zoek bent naar een copywriter of fotograaf. Kortom een agency, zou je denken. Niet dus.

Advertentie

Met Bloovi naar Simon Sinek in Amsterdam. Ga mee met Bloovi naar het Amsterdam Business Forum en ontdek hoe jij de kracht van optimistisch leiderschap kunt benutten om verandering te omarmen, geweldige teams op te bouwen en met groot vertrouwen te leiden.

Klik hier voor meer info

Video’s en podcasts maken is slechts de bovenste laag van waar House of Media voor staat. “We zijn dan wel een mediabedrijf, maar onze eigenlijke bestaansreden is duurzaam werk en leven organiseren”, verrast Tom Van Haute. “Ik weet het, dat zijn intussen holle termen geworden. Maar bij ons zijn het werkelijk onze fundamenten. Als dat wegvalt, blijft er niets over want zo is het ook allemaal gestart.”

Paradox van het freelancen

Als twaalfjarige knaap mocht Van Haute mee met zijn oom naar de megadiscotheek Fuse. Terwijl nonkel Yves E Zone er technoplaten draaide als één van de eerste elektronische dj’s van België stond de kleine Van Haute in de dj-booth op een kratje met open mond te kijken naar de uitgelaten menigte. Wow, dat wil ik ook doen, was de eerste gedachte die toen door zijn hoofd spookte! Al snel zeulde hij meer met platen dan met schoolboeken, en organiseerde hij op vrijdagavond bruisende afterschool parties.

“Mijn ouders hebben mij gelukkig altijd gesteund in mijn enthousiasme voor muziek en wilde plannen. Niet enkel omdat ze zagen dat muziek mijn leven was, ook omdat ik rond diezelfde leeftijd ernstig ziek ben geworden. Zo jong al geconfronteerd worden met sterfelijkheid doet je anders denken dan je leeftijdsgenoten”, doet Van Haute zijn verhaal. “Normaal heb je op je twaalf jaar nog een zee van tijd om kind te zijn, maar ik vroeg me af wat ik nu het liefste wilde doen als het binnenkort zou eindigen. Het antwoord was simpel: muziek maken en een publiek meenemen op sleeptouw langs sferen en emoties.”

Toen hij op zijn achttiende startte als freelance audio engineer was het meteen duidelijk dat de combinatie tussen ziek en zelfstandig zijn niet makkelijk zou worden. Als hij een of meerdere maanden out was, verloor hij werk en klanten. “Het freelancestatuut belooft je prachtige vrijheid, maar in realiteit kun je eigenlijk maar moeilijk werk weigeren. Bovendien ben je ook je eigen marketeer, salesmedewerker, administratief bediende en HR-verantwoordelijke. Je agenda lange tijd compleet vrijmaken, is vrijwel onmogelijk als je ook brood op de plank wil.”

Gedeelde waarden

Daarom ging Van Haute op zoek naar een manier om continuïteit te voorzien in zijn werk. Op een dag schoof hij een opdracht door naar een bevriende audio engineer. De volgende dag belde de klant Van Haute op. De vervanger had goed werk geleverd, maar zijn werkattitude was niet zoals ze van Van Haute gewend waren. Als hij niet kon werken voor hen, gingen ze op zoek naar iemand anders.

“Ik besefte dat als je succesvol wil coöpereren, je gedeelde normen en waarden moet hebben. Want hoe snel zeg je al eens op café tegen iemand met een gelijkaardige job dat we zouden moeten samenwerken? Tot je dat ook echt doet. Dan blijkt vaak dat elkeen een verschillende visie heeft en toch vooral zijn eigen werk veilig wil stellen. Dan is er geen vertrouwen of echte samenwerking. Maar als je een gedeelde visie hebt, overstijg je je eigenbelang en wordt de coöperatie, de groep, belangrijker. Dan is House of Media niet meer van mij, maar van ons. En van de klanten, want ook zij zijn deel van het ecosysteem.”

Door professionaliteit en goeie vaardigheden als basisvereiste te nemen en bevriende freelancers vooral te selecteren op hun waarden en normen verzamelde Van Haute al snel een groep van tien audio engineers rond zich waarmee hij graag opdrachten uitwisselde. Ze werden ‘residents’ genoemd, medebewoners van het huis.

Van roofbouw tot crisis

“Maar al snel stootten we op de tweede grote moeilijkheid: de organisatie van onze samenwerking”, vertelt Van Haute. “Want wie maakt de planning? Wie gaat dit managen? Wie doet de sales en opvolging bij de klant? Ik. Naast mijn werk als audio engineer draaide ik nog een productionele shift. En dat terwijl ik ziek was en eigenlijk net meer rust nodig had. Onhoudbaar uiteraard. Ik raakte compleet uitgeput terwijl mijn opzet net was om op een gezonde manier mijn werk en leven te kunnen inrichten.”

Ook financieel zat Van Haute er op een bepaald moment helemaal door. Want als oprichter zet je jezelf vaak als laatste in de rij. Eerst betaalde hij de ‘residents’ uit. Geld lenen bij een bank om een productionele werkkracht te kunnen betalen was op dat moment geen optie, want House of Media was volledig opgebouwd rond soft skills. Er waren nog geen harde cijfers om het succes te onderstrepen. De residents betaalden dan wel een resident fee in ruil voor de services die ze kregen, hun groep was nog te klein om het financieel haalbaar te houden. En dus bleef Van Haute dubbele shifts draaien.

Maar tijdens een meeting kwam alles er plots uit. “Dat het niet meer ging, dat ik te veel moest werken zodat we allemaal konden genieten van die continuïteit en ontzorging van taken. Dat mijn gezondheid eronder leed en ik ook financieel niet kon rondkomen. Dat ik niet wist wat ik daarmee moest doen, maar ik het alleszins niet langer kon volhouden”, aldus Van Haute.

“De reactie van de groep was fantastisch. Zij wisten natuurlijk van niets omdat ik er niet open over was geweest. Meteen namen ze taken over en we trokken de resident fee op. Mijn oorspronkelijke idee werd waarheid: omring je met anderen zodat je als groep sterk staat en je geen roofbouw moet plegen op jezelf. De groep is pas oké als alle leden oké zijn.”

Ontstaan van een stad

Daarna groeide House of Media steeds verder uit als collectief voor freelancers in de mediasector. Ook fotografen, videografen en copywriters mochten in het huis gaan wonen, weliswaar steeds na een grondige selectieprocedure. Intussen heeft HoMe vijf vaste medewerkers in dienst en zijn er een veertigtal residents. Dat is samen goed voor zo’n 27 voltijdse equivalenten.

Naast gedeelde normen en waarden en een goeie organisatiestructuur werkt de groep ook aan een langetermijnvisie. “Als freelancer moet je vooral bezig zijn met de orde van de dag. Je hebt maar zelden de tijd om nieuwe vaardigheden te leren, te switchen van opdrachten, te falen en ervoor te zorgen dat je ook binnen vijf jaar nog relevant bent”, weet Van Haute. “Daarom focust het vaste team ook op research en development, en stippelen ze een langetermijnvisie uit samen met de groep.”

Die toekomstvisie heet Hometown. Geen huis meer dus, maar een stad die gebouwd is op gedeelde normen en waarden om werk en leven duurzaam in te richten. In Hometown worden er dus ook andere huizen gebouwd. “Ik heb intussen al veel gesproken met freelancers uit andere sectoren en ook zij hebben nood aan continuïteit en ontzorging. Die noden zijn eigenlijk universeel. We geloven dat wat wij in de mediasector doen perfect ook gebruikt kan worden in andere sectoren waar freelance werken de norm is.”

Apothekers als buren

House of Medicine wordt de eerste buur van House of Media. Sinds oktober huizen apothekers samen om duurzaam werk en leven binnen hun markt te bewerkstelligen. Want ook apothekers en apotheek-vervangers botsen tegen dezelfde struggles aan. Apothekers die graag een dag minder willen werken, op reis gaan, ziek worden of moederschapsrust nemen zoeken een geschikte vervanger om hun zaak open te houden. Omdat er een tekort is aan vervangers, zitten de agenda’s van die freelancers al maanden op voorhand vol. Ziek worden of extra rust nemen is dan geen optie als je niet weet welke collega je de opdracht kan toevertrouwen. Klinkt vertrouwd, niet?

“We zitten momenteel nog in de testfase van House of Medicine”, benadrukt Van Haute. “Maar de eerste resultaten tonen aan dat ons ecosysteem ook voor de apothekers werkt. Als we het nu kunnen bestendigen, zijn de opties in theorie oneindig. Dan zouden ook bouwheren en -dames uit andere sectoren bij ons kunnen aankloppen om hun huis in Hometown te bouwen. Hometown kan zo een vehikel zijn om op echt grote schaal impact te hebben.”

Of de huizen van Hometown op termijn ook buiten België kunnen liggen, kan voor Van Haute zeker want het probleem van tewerkstelling als freelancer stopt niet aan de landsgrenzen. Ook in het buitenland besteden mensen steeds meer aandacht aan hun welzijn en een duurzame loopbaan. “Ik denk dat een buitenlands verhaal vanzelf op ons pad zal komen, maar ik ga dat zeker niet forceren.”

Stevige fundamenten

Wat er ook gebeurt in de toekomst van House of Media, Van Haute wil op elk moment loyaal blijven aan zijn oorspronkelijke missie. “Als groeien betekent dat we twintig huizen hebben en in vijf landen actief zijn maar onze residents zich niet goed voelen, bedank ik daar vriendelijk voor. Want dat zou betekenen dat we fundamentele zaken uit het oog zijn verloren en dan stopt ons bestaan. Dan blijft het met veel plezier bij House of Media en hopelijk House of Medicine. Mijn ambities zijn ook niet uit te drukken in cijfers of aantal te veroveren landen. Ik heb mijn bedrijf niet opgericht om snel groot te maken en door te verkopen voor veel geld. HoMe is iets voor de lange duur.”

Intussen slaagt Van Haute er ook in om zijn gezondheid de aandacht te geven dat het nodig heeft. “Ik heb geleerd om mijn energie en drive beter te doseren. Ons ecosysteem werkt en ik verdien nu ook een deftig loon voor het werk dat ik doe. Ik nam zelfs recent voor het eerst een sabbatical van twee maanden en ik werk nu 4/5. En dat is ook productief voor anderen, want ik kan pas meerwaarde creëren voor de groep als ik zelf oké ben. Mijn ziekte is het ergste wat ik al meemaakte, maar eigenlijk ook het beste. Het is de bron geworden van mijn oneindige wil om leven en werk voor iedereen zo fijn mogelijk te maken.”