Waarom deze Gentse na amper 8 maanden co-founderschap toe is aan een nieuw ondernemersavontuur: “Ik heb mijn ego opzij moeten zetten”

Hanne T’Kindt (©Fran Scheers)

Het leek een succesverhaal in wording: Odyssey Fertility, de healthtech start-up van de Amerikaanse Jenifer King en haar Gentse co-founder Hanne T’Kindt. Waarom die laatste dan na acht maanden aankondigt er een punt achter te zetten? We vroegen het haar zelf, en kregen een uitgebreid antwoord over de balans tussen ego en werkgeluk. “Natuurlijk voelde stoppen met Odyssey als een stap terug. Anderzijds zou ik heel graag zeggen dat ik er energie van krijg, maar dat was niet zo”, vertelt T’Kindt die benadrukt dat ze de goesting om te ondernemen allesbehalve kwijt is. “Ik blijf enthousiast verder zoeken om vervolgens opnieuw te kunnen springen

Vluchtige impact

“Ik wilde niets liever dan dat het zou lukken en ik kan oprecht zeggen dat ik de laatste acht maanden mijn hart en ziel aan Odyssey heb gegeven.” En toch trok Hanne T’Kindt onlangs de stekker eruit. “Ik voelde al een tijdje dat ik er niet genoeg uithaalde. In het begin dacht ik dat het door de stress of de financiële onzekerheid kwam, maar dat was het niet.” Wat wél het probleem was, was het type onderneming, vertelt de Gentse. “Ik ben een mensen-mens, ik krijg energie van bezig zijn met mensen. En hoewel je zou denken dat daar in een D2C-business geen gebrek aan is, was de impact die we maakten heel vluchtig. Natuurlijk ben je blij met elk nieuw pakje dat je mag maken, maar de nadruk lag op het volume en niet op de individuele klant.”

“In die periode werkte ik nog een dag in de week als freelancer in een agency en daar was ik gewoon liever mee bezig. Dat heeft de doorslag gegeven om te zeggen: ik word hier niet blij van. Impact kunnen maken op een klein team is voor mij iets heel anders dan de voldoening die je krijgt van het versturen van een pakje.” Hét teken voor T’Kindt om producten achter zich te laten en op zoek te gaan naar een manier om te ondernemen in een sector die haar beter ligt.

Ego opzijzetten

Het was een beslissing die uiteenlopende reacties uitlokte, vertelt ze. “Mijn omgeving bleef maar zeggen dat Odyssey zo’n goed idee was, en dat ik daar toch niet mee kon stoppen. Dat maakte het erg moeilijk.” Maar er stond blijkbaar nog iets in de weg. “Eerlijk? Mijn ego is ook meer gevleid door een verhaal als Odyssey - een innovatief product dat hier nog niet bestaat - dan wanneer ik mijn eigen plezier ga zoeken in een agency, wat toch minder opzienbarend is.”

De purpose van Odyssey, waar de onderneemster nog steeds voor 100% achterstaat, bleek dus niet genoeg. “Ik heb gevoeld dat het essentieel is om energie te krijgen van mijn dagelijkse bezigheden, om er dan in ruil weer de energie aan te kunnen geven die het nodig heeft. Ik zou heel graag willen zeggen dat ik mezelf opzij wil zetten voor dat hoger doel, of beter nog, dat ik er energie van krijg, maar dat is niet zo. Daarvoor heb ik mijn ego opzij moeten zetten: ik moet niet gaan voor waar mensen het meest waardering voor hebben, maar voor iets waar ik zelf elke dag opnieuw blij van word.”

Vergelijkbaar met relatiebreuk

In de ondernemerswereld was het begrip wel groter, laat T’Kindt weten. “Ondernemers begrijpen dat het een zoektocht is, en dat je ‘het’ soms niet meteen vindt.” Al heeft ze het daar zelf nog soms moeilijk mee. “Stoppen met Odyssey voelde als een stap terug. Ik was bang dat ik in een soort van infinite loop terecht zou komen, waarin ik steeds een passie vind om er dan achter te komen dat het niet mijn pad is. Nu ik weer bezig ben met agency-werk heb ik écht het gevoel dat het goed zit, en toch is er soms nog dat duiveltje op mijn schouder: wat als ook dat het helemaal niet is?”

Maar los van angst, was er ook teleurstelling. “Je eigen bedrijf loslaten is bovendien evident. Ik vond het heel moeilijk om Jenifer (King, founder van Odyssey Fertility; nvdr) achter te laten omdat het voelde alsof ik haar in de steek liet. Dat is ontzettend lastig. Het lijkt nog het meest op een relatiebreuk, denk ik.”

Ontbrekende schakel

Het verhaal mag dan nu wel afgelopen zijn, die acht maanden als co-founder van Odyssey zijn voor Hanne T’Kindt, die actief op zoek is naar de volgende stap in haar ondernemerspad, allesbehalve verloren tijd geweest. “Ik heb er veel uit geleerd, en dan niet alleen de vanzelfsprekende zaken. Ja, ik weet nu dat ik die marges beter had kunnen bekijken en dat we sneller op zoek hadden moeten gaan naar een product-marketfit, maar het hele stuk rond energie krijgen van je job, het opzij zetten van je ego en het creëren van een complementair team, is eigenlijk een nog belangrijkere les.”

Want hoewel het op het eerste zicht leek alsof T’Kindt en King een dream team waren, ontbrak er toch iets, geeft de onderneemster toe. “Jenifer is een expert, die heel sterk is in wat ze doet, terwijl ik een marketingachtergrond heb en goed ben met mensen. Dat lijkt complementair, maar eigenlijk misten we nog iemand die de strategie kon uitdenken. Waar Jenifer heel perfectionistisch was, en alles perfect wilde hebben, wilde ik vooral snelheid halen. Daartussen had nog iemand moeten zitten die de krijtlijnen kon uittekenen en ook financieel een iets beter zicht had op de zaken - want daar hebben we allebei niet echt kaas van gegeten.”

Er was dus een verschil in visie tussen de twee founders, dat er uiteindelijk mee voor zorgde dat het voor T’Kindt niet meer lukte. “Ik geloof nog altijd in het idee, in D2C en in het product, maar voor mij ging het niet snel genoeg. Pivoteren was moeilijk, omdat ik pas later in het proces in de onderneming ben gestapt, wanneer er al best wel wat geïnvesteerd was, maar ook omdat we vertrokken vanuit het geloof dat ons product echt de wereld moest zien. Om dat zomaar in de koelkast te zetten omdat het naar mijn zin niet genoeg schaalt? Dat ging gewoonweg niet.”

Trotser zijn

Op de vraag of ze nu trots is op het traject dat ze heeft afgelegd, antwoordt T’Kindt ontwijkend. “Ik zou het nooit anders gedaan hebben en ik denk dat ik het hele traject nodig had om te staan waar ik nu sta. Al heb ik misschien niet vaak genoeg stilgestaan bij de successen die er op dat moment waren. Toen ik begon als freelancer wilde ik dat vooral niet te lang doen, omdat ik wilde ondernemen, terwijl die stap op zich al iets is om trots op te zijn. Daarna kwam de switch naar D2C, waar ik achteraf gezien misschien ook niet genoeg bij stilgestaan heb, omdat ik meteen een schaalbaar bedrijf wilde uitbouwen. Ik verleg stelselmatig die grens voor mezelf.”

En ook de invloed van buitenaf speelt mee, geeft ze toe. “Eigenlijk was ik bij Odyssey het meest trots op de persaandacht die we genereerden, omdat daar veel validatie in zit. Terwijl ik eigenlijk trots zou moeten zijn op dat moment waarop ik in dat nieuwe verhaal durfde stappen en zo voor mezelf koos.” Al is dat laatste ook zeker wel het geval, voegt ze er nog aan toe: “Ik ben trots dat ik het geprobeerd heb en dat ik, ondanks dat het niet liep zoals verwacht, nu zelfs opnieuw probeer te springen.”