Weinig ondernemers die zo visionair zijn als Wim Ballieu. Geboren als slagerszoon kreeg hij de ondernemersmicrobe met de paplepel binnen. Op zijn negentiende startte hij zijn eigen traiteurzaak, schopte het tot hofleverancier, verkocht zijn bedrijf en begon dan van voor af aan met zijn huidige concept Balls & Glory. Gedreven door zijn passies koken, design en people zet Ballieu steeds meer stappen richting diens grootste ambitie: 50 restaurants, waarvan eentje in New York. Wat zijn de voor- en nadelen van ondernemen vanuit een passie, welke valkuilen zijn eraan verbonden en hoe slaagt hij erin om succesvol de verschillende rollen te combineren? Bloovi vroeg het hem aan de vooravond van de Nacht van de Inspiratie, op 31 mei in Sint-Niklaas, waar Wim Ballieu keynote én gastcoach is.
Ondernemerschap als vanzelfsprekendheid
De West-Vlaamse ondernemersmicrobe kreeg Wim Ballieu al van jongs af aan mee: “Net als mijn grootouders waren mijn ouders zelfstandigen. Ze hadden een slagerij. Ik heb in feite nooit iets anders gezien, waardoor het bijna een vanzelfsprekendheid was dat ik zelf ook zou gaan ondernemen.”
Toch koos Wim op 19-jarige leeftijd om niet meteen in de voetsporen van moeder en vader Ballieu te treden in de slagerij: “Door een aantal vakantiejobs, waaronder op de golfclub, ontdekte ik mijn passie voor hospitality. Ik houd ervan om met klanten bezig te zijn. Dat was een extra drive om een eigen traiteurzaak te openen. Met die traiteurzaak zat ik helemaal in het ‘high level’-koken, waardoor een team van jonge, gemotiveerde mensen leiden, design en esthetiek ook aan het lijstje met passies werden toegevoegd.”
“Elk bedrijf verdient gefocuste baas”
Na de verkoop van de traiteurzaak richtte Ballieu zich op het fast casual-concept van de kwalitatieve gehaktballen: “We zijn nu zes jaar bezig met Balls & Glory en hebben intussen vier vestigingen in Vlaanderen. Desalniettemin heb ik nog steeds het gevoel dat we aan de vooravond staan, dat alles nog moet beginnen.”
“Mijn droom is om tegen 2025 50 restaurants te hebben, waaronder eentje in New York. Een gezonde ambitie waarvan je weet dat de kans op slagen misschien maar 1 kans op 200 honderd is”, zegt Ballieu. “Het zijn echter geen doelen op zich, het bepaalt eerder een richting. Het helpt om stap voor stap te evolueren in de richting die ik op wil. Net door het zo groots te zien, durf je die ‘kleinere’ stappen te nemen.”
Om zulke ambitie uit te kunnen rollen, is een sterke visie nodig. En laat dat nu net een van Wims sterke punten zijn: “Ik vind het geweldig om een visie te kunnen uitrollen. Die visie komt er uiteraard maar pas als je gepassioneerd met iets bezig bent. Als ondernemer moet je visionair zijn. Je bent als een verkenner die drie kilometer voorloopt op je team om te kijken wat er daar gebeurt en die kennis om te zetten in een visie hoe je jouw team kan meekrijgen in die richting. Het is dan maar de vraag in hoeverre je die visie kan ontwikkelen als je die passie voor het product niet hebt.”
“Ik ben van nature iemand die een duidelijke visie heeft op welke richting iets zal uitgaan, hoe de markt zal veranderen. Ik herinner me dat wanneer ik pas in de slagerij van mijn ouders werkte, ik reflecteerde over hoe de slagerij van de toekomst er zou uitzien, bijvoorbeeld met meer traiteurgerechten in de koeltoog. Dat evolueerde dan naar ‘hoe zou de traiteur van de toekomst eruitzien?’, wat dan weer neerkomt op een bedrijf dat full experience kan brengen. Op zijn beurt is het full experience bedrijf van de toekomst een onderneming waar het trainen en coachen van de juiste mensen centraal staat. Zo denk ik in next steps.”
Jaloers op collega-ondernemers
“Wanneer ik kijk naar sommige collega-ondernemers in ons sector, zijn die echt gestart vanuit een passie voor ondernemen en omdat er in de sector geld te verdienen valt. Stiekem ben ik daar wel wat jaloers op, omdat mijn passie voor eten, hospitality en design soms misschien wel het gezond ondernemen in de weg staat. Ik betrap er mezelf op dat er momenten zijn dat ik twijfel of ik misschien iets te sterk met dat design, de juiste smaak of het juiste ingrediënt bezig ben, waardoor de lat voortdurend moordend hoog ligt. Anderzijds krijg ik ook regelmatig te horen dat net die bedrijven iemand als ik missen die zijn passie kan botvieren op de onderneming. Ik vermoed dat je dus zowel een passie voor ondernemen als een passie voor het product nodig hebt.”
Die passie voor het product heeft dan weer een niet te onderschatten weerslag op hoe Wim Ballieu zijn bedrijf runt: “De passie voor koken helpt wel enorm om consequent te zijn in de core values van je bedrijf. Ik doe daarin geen toegevingen. Dat zie ik als zeer waardevol. Een prijs krijgen voor het onderscheidende, innovatieve karakter van je bedrijf is als ondernemer altijd leuk, maar dat zie ik zeker niet als uitzonderlijk waardevol. Mocht ooit iemand Balls & Glory willen kopen, dan zou dat denk ik niet zijn omdat we onderscheidend of innovatief zijn, maar eerder omwille van die koppigheid naar onze waarden toe. Ik heb lang gezegd dat het verkopen van mijn bedrijf geen optie was. De echte waarde zit ‘m voor mij niet in de zak geld die die investeerder meebrengt, maar eerder in de rationaliteit, ervaring & netwerk om je te helpen het concept verder uit te rollen. In mijn omgeving ken ik zelf zo maar 2 of 3 talenten bij wie ik dit zou willen overwegen.”
Langeafstandslopen vs. korte sprints
“Balls & Glory is op mijn lijf geschreven. Het laat me toe om de zaken die ik graag doe te combineren met wat ik goed kan. Het model van de business is er dusdanig op gebouwd dat ik zo weinig mogelijk slachtoffer word van de dingen die ik niet kan. Ik besef dat we nooit een ster zullen krijgen en ik nooit Manager van het Jaar zal worden. Daar heb ik vrede mee leren leven. Ik heb geleerd dat goed goed genoeg is, omdat dat ook een bepaalde rust brengt. Die rust brengt dan weer consequente kwaliteit en bijgevolg energie met zich mee. In plaats van korte sprints apprecieer ik nu het langeafstandslopen.”
Dat langeafstandslopen doet Wim nu al zo’n 15 jaar. Wat ziet hij zelf als de motor van 15 jaar ondernemen? “Je moet een beetje naïef zijn om te ondernemen, maar je mag ook niet té naïef zijn. Ondanks ik er een duidelijke droom en intussen een 15-jaar-lange ervaring in de hospitality sector op nahoud, durf ik soms ook wel naïef zijn in een aantal beslissingen. Een voorbeeld daarvan is dat we bij Balls & Glory steevast gratis water op onze tafels serveren. Toch zorgt die jarenlange ervaring ervoor dat ik me niets zal laten wijsmaken.”
"De keren dat ik een tweede Wim heb gerekruteerd, heb ik me dat beklaagd"
De eigenschap om kritisch te durven kijken, is iets wat ook Ballieu bij zijn team apprecieert: “Als iemand met een sterke visie wil je mensen rondom je die je visie durven in vraag te stellen. De keren dat ik bij wijze van spreken een tweede Wim heb gerekruteerd, heb ik me dat beklaagd. Die complementariteit moet er zijn, dat zorgt wel voor het nodige vuurwerk, maar is nodig om verder te groeien en te evolueren.”
Op de vraag of het sterker is om je als ondernemer te omringen met mensen die diezelfde passie voor koken delen of net met mensen van ‘buitenaf’, antwoordt hij vastberaden: “Je moet durven over de grenzen heen te kijken, bijvoorbeeld naar kledingketens die via franchise groeien of naar universiteiten die onderzoek doen naar biogewassen. Je moet er als ondernemer alleen sterk over waken dat je geen slachtoffer wordt van je eigen FOMO. Als het al moeilijk is om én een middelmatige ondernemer én een middelmatige kok te zijn, dan moet je ervoor zorgen dat je je ook niet gaat frustreren dat je daarenboven een slechte boer, architect of marketeer dreigt te worden.”
Op 31 mei kan je Wim Ballieu live aan het werk zien tijdens de Nacht van de Inspiratie in Sint-Niklaas, waar hij niet enkel een keynote over ondernemerschap geeft maar de deelnemers ook gaat coachen. Deelnemen is gratis, maar inschrijven (via deze link) wel verplicht.
