Van je hobby je beroep maken: wie droomt er niét van? Maar elke dag met je passie bezig zijn, brengt ook heel wat uitdagingen met zich mee. Sofie Piot ervaart het nog elke dag sinds ze in 2015 Atelier Recyclé oprichtte. Wat begon als een webshop met vintage meubilair en decoratie groeide uit tot een ontwerpstudio waar de focus ligt op hergebruik. “Ik heb nooit een weldoordacht businessplan gehad en ook nu nog laat ik me hoofdzakelijk leiden door mijn intuïtie”, vertelt de onderneemster die met haar meubelrestauraties en duurzame interieurprojecten vooral wil inspireren.

Van kindsbeen af heeft Sofie Piot een passie voor vervlogen tijden en vintage. “Ik vind oude meubels niet alleen mooier en warmer dan modern meubilair, ze zijn vaak ook van betere kwaliteit. Soms overvalt mij het gevoel dat ik in het verkeerde tijdperk geboren ben”, lacht ze. “Kringloopwinkels afstruinen, onverwachte vondsten doen en verborgen schatten ontdekken om ze in ere te herstellen: dat zijn mijn kleine grote gelukjes”, vertelt Piot met fonkelende ogen over haar ultieme vorm van ontspanning.

Ondernemen op gevoel

Die ontspanning nam, door een samenloop van omstandigheden, steeds grotere proporties aan. “Jarenlang werkte ik als verpleegkundige op intensieve zorgen, een job die ik heel graag deed. Ik kreeg mijn twee kinderen kort na elkaar en vond het niet eenvoudig om die job met onregelmatige uren te combineren met mijn gezin. Omdat mijn kinderen vaak ziek waren en mijn man op dat moment een zeer drukke job had als consultant, beslisten we samen dat ik zou stopen met werken in het ziekenhuis en in mijn vaders bedrijf een administratieve functie zou opnemen”, vertelt Piot.

Ze was blij dat ze er kon zijn voor haar gezin maar voelde dat ze iets nodig had om te doen voor zichzelf. “Ik miste een creatieve uitlaatklep. Ontzettend veel respect voor vrouwen die dit wel aankunnen, maar ik voelde dat ik meer nodig had dan alléen maar mama zijn.”

Ik miste een creatieve uitlaatklep. Ontzettend veel respect voor vrouwen die dit wel aankunnen, maar ik voelde dat ik meer nodig had dan alléen maar mama zijn

Haar man stimuleerde haar om een ondernemingsnummer aan te vragen zodat ze haar hobby, het opknappen van tweedehands meubilair, in bijberoep kon uitoefenen wanneer daar tijd voor was. Zo gezegd, zo gedaan: in 2015 richtte Piot Atelier Recyclé op. “Ik startte vooral voor mijn eigen voldoening en om mijn ei kwijt te kunnen. Het duurzame kantje van hergebruik was niet mijn voornaamste drijfveer, en er zat al zeker geen businessplan achter”, zegt ze hierover. “Het gebeurde allemaal nogal op het gevoel.”

Ik startte vooral voor mijn eigen voldoening en om mijn ei kwijt te kunnen. Het duurzame kantje van hergebruik was niet mijn voornaamste drijfveer, en er zat al zeker geen businessplan achter

In het begin had Piot weinig tijd om haar eigen ding te doen aangezien ze het combineerde met een parttime job, renovatie van hun huis en de zorg voor haar kindjes. “In feite werkte ik meer dan fulltime, het was best zwaar. Bovendien kreeg ik steeds meer aanvragen voor Atelier Recyclé.” Piot besloot om zich volledig op haar zaak te richten en maakte de switch van bij-naar hoofdberoep. “Het was in volle coronaperiode. Mensen waren toen noodgedwongen veel thuis waardoor ze hun interieur kritisch onder de loep namen en bewust op zoek gingen naar advies. Ik merkte dat er meer en meer interesse was voor wat ik deed.”

Meer met minder

Vanuit een less is more-filosofie herstelt Piot met Atelier Recyclé oude meubelstukken en werkt ze interieurprojecten op maat uit, zowel voor particulieren als voor (kleinere) bedrijven. Hergebruik staat steeds centraal, zonder in te boeten aan esthetiek. Vooral uit het restaureren van erfstukken haalt ze veel voldoening.

“Hoe fier ik ook ben op het feit dat ik met Atelier Recyclé uitsluitend ‘de groene kaart’ trek, interieur is en blijft iets materieel en daarmee vrij oppervlakkig. Ik doe mijn job heel graag, maar ik miste in het begin de maatschappelijke relevantie die ik had als zorgverlener. Zorg dragen is een rode draad in mijn leven. Het restaureren van erfstukken, die een grote gevoelswaarde hebben voor nabestaanden, sluit hier perfect bij aan. Hiermee kan ik echt iets betekenen voor die mensen en hen helpen in hun rouwproces. Voor mij is de cirkel op die manier rond”, aldus Piot.

Ik doe mijn job heel graag, maar miste in het begin de maatschappelijke relevantie die ik had als zorgverlener. Zorg dragen is een rode draad in mijn leven

Van je hobby je beroep maken en iets betekenen voor mensen: het is heel mooi, maar het brengt ook heel wat pittige uitdagingen met zich mee. Eén van de vooroordelen waartegen Piot moet opboksen, is dat mensen tweedehands nog te vaak associëren met ‘goedkoper dan nieuw’. “Voor wat ik doe en de kwaliteit die ik lever, kan dat simpelweg niet. Atelier Recyclé kán je niet vergelijken met iets dat je koopt op een rommelmarkt of op een tweedehandswebsite, gezien het aantal uren werk dat ik erin steek. In het begin heb ik daar erg mee geworsteld”, vertelt ze.

Intussen is Piot ermee in het reine dat kwaliteit een prijs heeft en streeft ze ernaar om een mindset switch teweeg te brengen bij de mensen. “Als je een meubel koopt in de betere designwinkel, ben je ook een groot bedrag kwijt. Ik wil dat mensen denken: we hebben het budget ter beschikking, besteden we het dan niet liever aan een meubel van betere kwaliteit dat bovendien goed is voor de planeet? Dat kwalitatief materiaal zoals massief hout in deze tijden vrijwel onbetaalbaar geworden is, speelt nu wel in mijn voordeel. Zo komt het uiteindelijk toch goedkoper uit als mensen iets bij mij kopen.”

Haar maatwerkdiensten zijn niet toegankelijk voor iedereen, beseft Piot. “Ik weet dat niet alle mensen over het nodige budget beschikken. Daarom organiseer ik ook workshops en bied ik een DIY-pakket aan op mijn website. Ik geloof dat ik op die manier toch zoveel mogelijk mensen kan helpen, zodat we allemaal meer gaan hergebruiken”, klinkt het. Het doe-het-zelf aanbod van Atelier Recyclé is populair, vooral bij jonge mensen. “Zij zijn bewust bezig op zoek naar manieren om meer te doen met minder. Een fantastische evolutie”, klinkt de onderneemster enthousiast.

Kracht van samenwerken

Piots grootste struggle blijft het feit dat haar rol als ondernemer vaak haaks staat op haar moederrol. “Mijn kinderen zijn nu 9 en 10 en worden al wat zelfstandiger. Maar de work-life balance blijft zeer belangrijk voor mij, ik wil dat alles thuis zo vlot mogelijk verloopt zodat we niet voortdurend achter de feiten moeten aanhollen.”

“Op dit moment werk ik nog steeds hoofdzakelijk tijdens de schooluren. Al besef ik dat dit de verdere groei van Atelier Recyclé misschien in de weg staat. Maar ik heb geleerd om open te zijn over mijn beschikbaarheid – in het begin voelde ik me er schuldig over en ging ik vaak ’s avonds of in het weekend bijwerken om te compenseren – en ik merk dat klanten begrip hebben en zich graag aanpassen.”

Piot runde haar conscious design studio de eerste jaren van thuis, letterlijk vanuit haar garage. Maar die begon op den duur uit haar voegen te barsten, en dus ging ze op zoek naar een ruimer pand om te werken, klanten te ontvangen - tot dan deed ze dat in een opgeknapte pipowagen in de tuin - en stock op te slaan. Een intensieve zoektocht bracht haar uiteindelijk naar een oud fabriekspand op een tiental minuten van haar woning. “Het is een aangename plek, zeer ruim. Ik zou het fijn vinden om het pand te delen met een andere creatieve ondernemer zodat we elk ons eigen ding kunnen doen en - wie weet - elkaar kunnen aanvullen. Ik denk aan een meubelmaker, een herstoffeerder, een interieurarchitect,...”

Weten wat ik wel en niet kan geeft mij meer rust

Piot gelooft dan ook 100% in de kracht van samenwerken. “Het meest heb ik geleerd door mee te lopen met ervaren meubelmakers en schrijnwerkers. In het begin had ik soms last van het imposter syndroom aangezien ik geen specifieke opleiding meubelmaker of schrijnwerker volgde. Maar als ondernemer leer je een beroep doen op andere professionals wanneer je advies of hulp nodig hebt. Ik kan bijvoorbeeld niet 3D-tekenen, ik ben ooit aan een opleiding begonnen maar het ligt mij gewoon niet. Als ik een 3D-ontwerp nodig heb voor een project, werk ik samen met een interieurarchitecte die hier wél goed in is.”

“Weten wat ik wel en niet kan, geeft mij meer rust. Ik koester mijn netwerk van schrijnwerkers, meubelmakers, interieurarchitecten, ambachtslui en leermeesters - zoals Gerry Vervoort van Dierbaar Design, een restaurateur voor Vitra & Knoll. Zij delen met plezier hun kennis met mij. Samen vinden we altijd wel een oplossing. Atelier Recyclé is grotendeels een one-women-show, maar achter de schermen word ik gesteund en geholpen door fantastische vakmensen die mijn absolute dank en appreciatie verdienen.”

Buikgevoel

“Het is misschien ‘not done’ om dit te zeggen als onderneemster, maar ik ben niet de meest carrièregerichte persoon”, gaat Piot verder. “Op dit moment doe ik wat ik heel graag doe. Mijn twee passies - meubels restaureren en zorgen voor mensen en de wereld - komen samen in Atelier Recyclé en het voelt voor mij heel goed aan. Het is allemaal organisch gegroeid, op mijn buikgevoel, en ik laat het graag zo verder groeien.”

Ze droomt ervan om haar onderneming ooit te linken aan sociale tewerkstelling. “Ik zou graag mensen aan het werk zetten die minder of geen kansen krijgen op de arbeidsmarkt. Ja, daar heb je weer die zorgende kant van mij”, zegt Piot. “Maar nu nog niet: doordat ik enkel tijdens de schooluren werk, kan en wil ik het engagement en de verantwoordelijkheid nog niet aangaan om mensen in dienst te nemen. Als ik iets doe, wil ik het goed doen zonder de eerder genoemde balans uit het oog te verliezen. We zien wel wat de toekomst brengt.”

Mensen zoeken naar een manier om de wereld mooier te maken, voor henzelf en ver daarbuiten. Dat ik hen kan helpen bij die zoektocht, op mijn eigen betrokken manier, geeft mij veel voldoening

Wat begon als een hobbyproject is uitgegroeid tot een waardegedreven bedrijf met veel toekomstpotentieel, onder andere door de toegenomen bewustwording van de klimaatproblematiek en de groeiende aandacht voor duurzaam meubilair. Piot ziet nog een andere oorzaak: “We leven in een tijd waarin stress, deadlines en hoge verwachtingen de norm zijn. Er komt dagelijks veel slecht nieuws op ons af en dit doet veel mensen stilstaan bij waar ze mee bezig zijn en waar ze naartoe willen.”

“Het besef groeit dat kleine veranderingen de grootste resultaten kunnen hebben. Zingeving, verbinding: ik weet dat het dure woorden zijn, maar het klopt dat er veel nood aan is. Mensen zoeken naar een manier om de wereld mooier te maken, voor henzelf en ver daarbuiten. Dat ik hen kan helpen bij die zoektocht, op mijn eigen betrokken manier, geeft mij veel voldoening.”